Życie siedemnastoletniej Julii Ferrars nie było usłane różami- odkąd sięga pamięcią była wyrzutkiem pogardzanym przez świat, społeczeństwo, a nawet przez własnych rodziców, więźniem czegoś, na co nie wpływu...
Jej dotyk zabija.
Świat,na który dziewczyna patrzy przez maleńkie okienko niewielkiego pomieszczenia szpitala psychiatrycznego znajduje się pod reżimem bezwzględnego Komitetu Odnowy, który pragnie wykorzystać moc Julii do własnych, okrutnych celów...
Czy dziewczyna się zbuntuje?
Czy znajdzie się ktoś, kto jest odporny na Dotyk Julii?

Powieść została napisana lekkim, barwnym językiem-Julia zabija jednym dotykiem, Tahereh Mafi czaruje jednym zdaniem. Historia pochłania niczym czarna dziura już od pierwszej strony, akcja jest wartka i ciekawa. Skreślenia są świetnym zabiegiem, podobnie jak narracja pierwszoosobowa, która jest ostatnimi czasy bardzo popularna, ale też często bardzo zbędna (trzecioosobowa zazwyczaj jest najlepszym rozwiązaniem, ale nie w tym przypadku).

Co do bohaterów: zamknięta w sobie Julia irytuje wiele osób, ale według mnie to sprawia, iż nasza bohaterka staje się realistyczna- miała ciężkie życie, to naturalne, że jest rozchwiana emocjonalnie. Adam- ideał faceta, choć troszkę wnerwiał tym swoim idealizmem. Co do Warnera...ZABIERZCIE GO ODE MNIE BO SKOŃCZY MARNIE. Co niektórzy w nim widzą? Może dowiem się w kolejnych częściach.

"Dotyk Julii" kupiłam właściwie w ciemno. Obiło mi się gdzieś o uszy o tej serii, a kiedy w Empiku odkryłam, że nie jest to coś w stylu "Dotyku Crossa" czy "Pięćdziesięciu twarzy Greya" (cóż, polskie tłumaczenie historii Julki tytułu nie jest zbyt zachęcające) postanowiłam zakupić. I nie żałuję ani trochę: wspaniały, barwny język, cudowni bohaterowie (nawet ten nieszczęsny Warner jest ciekawy) i wartka, szybka akcja; czego chcieć więcej?

Życie siedemnastoletniej Julii Ferrars nie było usłane różami- odkąd sięga pamięcią była wyrzutkiem pogardzanym przez świat, społeczeństwo, a nawet przez własnych rodziców, więźniem czegoś, na co nie wpływu...
Jej dotyk zabija.
Świat,na który dziewczyna patrzy przez maleńkie okienko niewielkiego pomieszczenia szpitala psychiatrycznego znajduje się pod reżimem bezwzględnego...