Mówią by nie oceniać książki po okładce (w tym przypadku i po tytule). Tutaj mogłoby dojść do mylnego wrażenia, że książka jest romansem lub przedstawia historię kobiety zranionej przez mężczyznę. Nic bardziej mylnego. To elementy skomplikowanej życiowej układanki, którą czytelnik będzie próbował ułożyć.
Styl pisania jest prosty, nie ma zbyt wielu wyszukanych środków stylistycznych jak metafory czy niepotrzebne przymiotniki lub określniki. Autor postawił sobie za cel pokazanie nam tej historii niż jej opisanie. Przez zwięzłość czytelnik jest w stanie zobrazować sobie dany moment i w wyobraźni dodać potrzebne detale. Czyta się szybko i dynamicznie, gdyż nie traci się czasu na niepotrzebne zastanawianie się czy motanie w zawiłym tekście. Jedynym odejściem od minimalizmu są cytaty umieszczone na początku każdego rozdziału.
Nie oznacza to jednak, że książka jest nudna czy prosta. Wręcz przeciwnie. Rozdziały kończą się w taki sposób, że chce się dowiedzieć co będzie dalej. Przez pochłania się kolejny rozdział i kolejny i kolejny. Szybkie i niespodziewane zwroty akcji trzymają w napięciu. Ponadto dynamiki dodają zmieniające się miejsca i retrospekcje. Czytanie przypomina jazdę bez trzymanki, która z sielankowej przejażdżki zmienia się w morderczy pęd.
Dodatkowym plusem jest niezwykła różnorodność postaci, nie tylko pod względem wyglądu, ale też charakteru. Na jednolitość nie ma co narzekać. Często jest tak, że wydaje nam się, że znamy jakiegoś bohatera, a on całkowicie zaskakuje nas swoim zachowaniem. Autor nie rozpisuje emocji, a wręcz czasami mogłoby się wydawać, że ich brakuje. Jest to złudne, gdyż „zimny” sposób przedstawienia zdarzeń jeszcze bardziej podkreśla specyficzny klimat książki. Problemy postaci zmuszają do refleksji nad własnym życiem i zastanowieniem się co by się zrobiło w danej sytuacji.
Zakończenie jednym może się spodobać, a innych rozzłościć. Nie będę jednak zdradzać szczegółów. Zachęcam do przeczytania.

Mówią by nie oceniać książki po okładce (w tym przypadku i po tytule). Tutaj mogłoby dojść do mylnego wrażenia, że książka jest romansem lub przedstawia historię kobiety zranionej przez mężczyznę. Nic bardziej mylnego. To elementy skomplikowanej życiowej układanki, którą czytelnik będzie próbował ułożyć.
Styl pisania jest prosty, nie ma zbyt wielu wyszukanych środków...