Zazwyczaj forma epistolarna ma swoją ściśle określoną konstrukcję, jest ściśle określony adresat, bezpośredni do niego zwrot, dalej rozwinięcie i pożegnanie. Gdyby ktoś jednak poszukiwał tych elementów w "Panu Wesołowskim i jego kiju" z pewnością ich nie znajdzie. Czego może się zatem spodziewać? Dobrego humoru i zabawy konwencją, bowiem treść: "Zgubiłem parasol, dam nagrodę" została rozwinięta w nadwyraz komiczną opowieść o perypetiach Ludwika, tytułowego Pana Wesołowskiego, jego skłonności do płci pięknej, podległości żonie, zamiłowania do trunków, a także Kodeksu Boziewicza, bowiem nie zabrakło nawet pojedynku. Kluczowy jednak jest ów kij - kij szczególny bo z głową Murzyna (o dziwo nie zostało to słowo jeszcze zastąpione w tekście polityczno-poprawną formą i nikt nie podniósł haseł BLM):) Jestem zaskoczona, że Bolesław Prus okazał się takim humorystą. Czytało mi się cudownie i bawiłam się świetnie. Polecam miłośnikom klasyki:)

Zazwyczaj forma epistolarna ma swoją ściśle określoną konstrukcję, jest ściśle określony adresat, bezpośredni do niego zwrot, dalej rozwinięcie i pożegnanie. Gdyby ktoś jednak poszukiwał tych elementów w "Panu Wesołowskim i jego kiju" z pewnością ich nie znajdzie. Czego może się zatem spodziewać? Dobrego humoru i zabawy konwencją, bowiem treść: "Zgubiłem parasol, dam...

Opowiadanie w formie listu, którego autorem jest Ludwik Wesołowski, starszy pan, którego prześladuje pech odkąd nabył pewną niezbyt urodziwą, a jednak charakterystyczną laskę. Już na wstępie obiecuje, że treść będzie zwięzła, a jednak do sedna dochodzi dopiero po rozwlekłym opisie swoich perypetii. Przezabawne! Bawiłam się pysznie. Oto Prus na wesoło. Polecam!

Opowiadanie w formie listu, którego autorem jest Ludwik Wesołowski, starszy pan, którego prześladuje pech odkąd nabył pewną niezbyt urodziwą, a jednak charakterystyczną laskę. Już na wstępie obiecuje, że treść będzie zwięzła, a jednak do sedna dochodzi dopiero po rozwlekłym opisie swoich perypetii. Przezabawne! Bawiłam się pysznie. Oto Prus na wesoło. Polecam!

Śmiałam się na głos czytając to opowiadanie. Tytułowy bohater to dystyngowany, majętny starszy pan, przekonany o swej wielkiej atrakcyjności i uczciwości, co nie przeszkadza mu zdradzać żony i podrywać innych kobiet (głównie pań sklepowych). Jego życie zmienia się, gdy kupuje bardzo oryginalną laskę. Wtedy zaczynają się dziać różne dziwne rzeczy i spotykają go niesamowite perypetie, łącznie z wyzywanie na pojedynek.
Bawiłam się świetnie. E-book można pobrać za darmo na wolnelektury.pl.
Żałuję, że "Pan Wesołowski i jego kij" to tylko opowiadanie, a nie cała powieść. Polecam.

Śmiałam się na głos czytając to opowiadanie. Tytułowy bohater to dystyngowany, majętny starszy pan, przekonany o swej wielkiej atrakcyjności i uczciwości, co nie przeszkadza mu zdradzać żony i podrywać innych kobiet (głównie pań sklepowych). Jego życie zmienia się, gdy kupuje bardzo oryginalną laskę. Wtedy zaczynają się dziać różne dziwne rzeczy i spotykają go niesamowite...

Ludwika prześladuje pech od momentu zakupienia laski.

Ludwika prześladuje pech od momentu zakupienia laski.

Nie wiedziałem, że z Prusa taki pan Wesołowski.

Nie wiedziałem, że z Prusa taki pan Wesołowski.

Po przeczytaniu prawie pięciu tysięcy stron dzieł Bolesława Prusa, sądziłem że zostały mi już tylko Emancypatki i jakieś drobne utwory.

Jakże się myliłem. W tej noweli poznajemy Pana Wesołowskiego i jego kij. Nasz bohater to niezły gagatek. Jest osobą majętną ma żonę i 35 lat pożycia z nią, troje dzieci, ale nie zajmuje się niczym pożytecznym. Życie upływa mu pod znakiem małych przyjemności, często nieetycznych jak romansik z niewinną sklepową.

Mówi to nam wiele jak zachowywali się ludzie majętni tamtych czasów. Byli często egoistami, myślącymi o własnym dobrze, stawali do pojedynków czemu winne były błahostki jak pomylenie pary kaloszy.
Dużo pili, wystawnie jedli, życie było tak lekkie.
A kij czyli jego laska jest jak dla mnie rekwizytem nie do zapomnienia, ma czarną główkę murzynka która robi miny i posiada dwoje oczu. I jest rzeczą na którą można zwalić każde niepowodzenie i błąd.

Zastanawiający jest motyw powracającego snu Ludwika Wesołowskiego o spadaniu. To spadanie symbolizuje ogólny regres Polaków. Jak wiadomo byliśmy wtedy pod zaborami i takich Wesołowskich było więcej.

Dodam jeszcze że Nowela jest znakomicie skonstruowana, jak rosyjskie babuszki, z jednej wychodzi druga część i tak dalej.
Polecam i nie wstydzę się dać 9/10.

Po przeczytaniu prawie pięciu tysięcy stron dzieł Bolesława Prusa, sądziłem że zostały mi już tylko Emancypatki i jakieś drobne utwory.

Jakże się myliłem. W tej noweli poznajemy Pana Wesołowskiego i jego kij. Nasz bohater to niezły gagatek. Jest osobą majętną ma żonę i 35 lat pożycia z nią, troje dzieci, ale nie zajmuje się niczym pożytecznym. Życie upływa mu pod znakiem...

Jak na autora to bardzo oryginalna. Ciekawa. Nie wiadomo czy dla dzieci czy dla dorosłych. Koniec taki, jakby zakończenia nie było - to jedyna wada.

Jak na autora to bardzo oryginalna. Ciekawa. Nie wiadomo czy dla dzieci czy dla dorosłych. Koniec taki, jakby zakończenia nie było - to jedyna wada.

Krótka,opowiedziana z humorem opowieść.Jej bohater-pan Wesołowski-pisze list z prośbą do redaktora gazety."Trochę" się jednak rozpisuje,nie do końca na temat...

Krótka,opowiedziana z humorem opowieść.Jej bohater-pan Wesołowski-pisze list z prośbą do redaktora gazety."Trochę" się jednak rozpisuje,nie do końca na temat...