Właściwie mogę napisać to samo co przy "Rozmowie w Katedrze". Wielkie dzieło! Takie książki się pochłania; sugestywnie, precyzyjnie opisujące prawdziwe wydarzenia, historyczne postacie, pokazujące mechanizmy władzy, totalitaryzmu, czy też wreszcie wspaniale kreślące obraz charakterów ludzkich. Uwielbiam fabułę odnoszącą się do autentycznych wydarzeń, w tym wypadku są to przełomowe chwile w historii Dominikany. Teraz inaczej patrze na Karaiby. Llosa tym razem nie miesza w narracji, ale konstrukcja książki, opowiedziana z różnych perspektyw jest znakomita. Wciągające są zarówno opisy uczuć, przeżyć wewnętrznych Uranity, zamachowców, samego Trujillo, jego popleczników, jak i pokazanie polityki, kulisów władzy, aparatu represji. Chyba własnie dogłębne przeanalizowanie megalomanii dyktatora, jego sztuczek zrobiło na mnie największe wrażenie. Miałem wrażenie że Llosa wszedł w umysł Generalissimusa, podobnie jak w kilku innych postaci z kręgu władzy. Szokuje niesamowita skala okrucieństwa. Najwyższy szacunek za "Kozła", Bravissimo!

Właściwie mogę napisać to samo co przy "Rozmowie w Katedrze". Wielkie dzieło! Takie książki się pochłania; sugestywnie, precyzyjnie opisujące prawdziwe wydarzenia, historyczne postacie, pokazujące mechanizmy władzy, totalitaryzmu, czy też wreszcie wspaniale kreślące obraz charakterów ludzkich. Uwielbiam fabułę odnoszącą się do autentycznych wydarzeń, w tym wypadku są to...