Wiele lat temu po raz pierwszy usłyszałam Adagio g-moll. Był to fragment ścieżki dźwiękowej do filmu „Gallipoli” w reżyserii Petera Weira. Dopiero dzisiaj dowiedziałam się, że Adagio g-moll na smyczki i organy, kojarzony z nazwiskiem Tomasa Albinoniego, należy do mistyfikacji muzycznych. Podobno Albinoni był twórcą jedynie partii basu. Całą nadbudowę napisał Remo Giazotto. Cóż, nie zmienia to faktu, że utwór ten jest jednym z najpiękniejszych jakie słyszałam. I najsmutniejszym. Powiązanym z poczuciem dumy, odwagą, smutkiem i śmiercią. Dzięki książce Stevena Galloway’a wiem, że utwór ten towarzyszył ludziom z Sarajewa. Był hymnem i wspomnieniem.
„Wiolonczelista z Sarajewa” to książka o konflikcie zbrojnym na terenach byłej Jugosławii. O oblężeniu Sarajewa przez Bośniackich Serbów i Jugosłowiańską Armię Ludową, które rozpoczęło się 6 kwietnia 1992 roku i trwało do końca października 1995. Pamiętam relacje z tamtych wydarzeń. Zniszczone budynki, zbiorowe mogiły, setki zabitych. Moja córka urodziła się w maju 1995 roku. Jej życie jest spokojne, dalekie od tamtych wydarzeń i inne niż jej rówieśników w Bośni i Hercegowinie. Oni patrzą na zniszczenia do tej pory. Ich bliscy nie zapomnieli. Wielu z nich nie ma.

Książka konkretna w swej wymowie i jasna w sferze treści. Relacja, która nie daje zapomnieć, że zawsze na świecie ktoś kogoś zabija w obronie, dla wiary, dla narodu. Powodów można mnożyć. Wojna jest wpisana w los ludzi i nie daje wytchnienia. Zawsze czeka w ukryciu na moment, by wybuchnąć. Czeka w człowieku. Potem muzyk zagra Adagio g-moll. Wzruszymy się i na chwilkę zatrzymamy. Tak długo jak trwa melodia. Aż skończy się książka. Potem żyjemy własnym „ja”. Do kolejnej książki, melodii, tragedii.

Muzyk, Strzała, Kenan i Dragan to ich historie znajdziemy na kartach książki. Kilka chwil z ich życia. Gra na wiolonczeli. Precyzyjne strzelanie. Droga po wodę. Aleja Snajperów. „Spacer” po mieście i rozmowa ze znajomą. Reakcja na śmierć. Ucieczka po odmowie wykonania rozkazu. Wszystko to spisane, by świat pamiętał i zastanawiał się dlaczego zwlekał z pomocą. Oglądanie relacji telewizyjnych z konfliktów zbrojnych pozwala pomyśleć - „wojna jest straszna”, ale czy się tym przejmiemy. Liczy się reakcja na śmierć. Nie iluzja.

„Ta muzyka … przypomniała, że świat wciąż jeszcze może być dobry.”

Cytaty pochodzą z książki – „Wiolonczelista z Sarajewa”

Polecam również piosenkę "Miss Sarajevo" U2 (jako Passengers) z udziałem Luciano Pavarottiego.

Wiele lat temu po raz pierwszy usłyszałam Adagio g-moll. Był to fragment ścieżki dźwiękowej do filmu „Gallipoli” w reżyserii Petera Weira. Dopiero dzisiaj dowiedziałam się, że Adagio g-moll na smyczki i organy, kojarzony z nazwiskiem Tomasa Albinoniego, należy do mistyfikacji muzycznych. Podobno Albinoni był twórcą jedynie partii basu. Całą nadbudowę napisał Remo Giazotto....