Opowiadanie o tym, jak to garstka zapaleńców próbowała wszcząć rewolucję wśród rosyjskich chłopów w połowie XIX wieku. Ani chłopi nie dojrzali do rewolucji, a i sami rewolucjoniści za bardzo nie wiedzieli jak się za nią zabrać. Turgieniew tego nie dożył, ale my już wiemy, że znaleźli się tacy co potrafili.
Za to ja mam taką nadzieję, że ludzkość dożyje do takiego dnia, kiedy jedyną rewolucją będzie rewolucja w kremach przeciwzmarszczkowych. Ale chyba musieliby najpierw zniknąć niesprawiedliwie bogaci i niesprawiedliwie biedni.
Rozterki narodników nas zupełnie nie zajmują, więc i tematyka książki wyłącznie dla zainteresowanych epoką. Także wątek romantyczny wypada blado, ale mnie, jak w każdej książce tego autora, zachwyca odmalowanie postaci drugoplanowych. Takie małżeństwo Sypiaginów nic tylko przenieść w nasze czasy i okaże się, że zachowania bogaczy są odporne na upływający czas. A ich opis jest żywy, groteskowy i przekonywujący.
No i ten piękny język.

Opowiadanie o tym, jak to garstka zapaleńców próbowała wszcząć rewolucję wśród rosyjskich chłopów w połowie XIX wieku. Ani chłopi nie dojrzali do rewolucji, a i sami rewolucjoniści za bardzo nie wiedzieli jak się za nią zabrać. Turgieniew tego nie dożył, ale my już wiemy, że znaleźli się tacy co potrafili.
Za to ja mam taką nadzieję, że ludzkość dożyje do takiego dnia,...