Ta książka trafiła w moje ręce przypadkowo. Wiadomo: wakacje, wyjazd i "natychmiast" potrzebny odskocznik od rzeczywistości. Dlaczego akurat ten tytuł spośród kilkudziesięciu innych na półce? Ponieważ temat Templariuszy bardzo lubię i nawet swego czasu baaardzo się nim interesowałam. Sięgnęłam nawet pomimo pierwszego, niekorzystnego wrażenia, jakie zrobiła na mnie okładka. Zapraszam na krótką powtórkę z historii...

Książka zaczyna się retrospektywnym przedstawieniem wydarzeń okiem Wielkiego Mistrza zakonu Jakuba de Molay. Poznając co nie co historię zakonu można się o nim dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy. Według przekazów historycznych Jakub de Molay wraz z 60-cioma rycerzami zakonnymi na rozkaz Filipa Pięknego króla Francji przybył do Paryża, by omówić plany związane ze zbliżającą się krucjatą przeciwko Cyprowi i Armeni. Jako że krążyły legendy o skarbie, który ukrywać mieli w swoich zamkach Templariusze, Filip Piękny z pomocą papieża Klemensa V wysunął przeciwko Zakonowi ciężkie oskarżenia dotyczące między innymi wyrzeczenia się Chrystusa, prowadzenia potajemnych spotkań, spiskowania przeciwko władzy kościelnej i ludowej, chciwość, praktyki seksualne i lekceważenie sakramentów. Kasa królewska świeciła pustkami i zdobycie legendarnych skarbów Templariuszy zdecydowanie poprawiło by trudną sytuację Państwa. Zakonnicy wraz z Jakubem de Molay zostali aresztowani i osadzeni w Tempe, które do tego czasu było ich siedzibą. Poddawani torturom ludzie często przyznawali się do czynów, których nie popełnili, potwierdzając tym samym niesłuszne oskarżenia Filipa Pięknego. Ostatecznie w lutym 1312 roku Zakon oficjalnie potępiono, a papież Klemens V przyznał, że Templariusze są winni zarzucanych im czynów, choć nie można znaleźć jednoznacznych dowodów na ich winę. Dwa lata później, 14 marca 1314 roku Wielki Mistrz Zakonu Templariuszy Jakub de Molay wraz z czterema najwyższymi rangą Rycerzami Zakonu został skazany na śmierć, a po odrzuceniu oskarżeń wprowadzony na stos i spalony. Podania przekazują, że wchodząc na przygotowany stos przeklął zarówno Króla Filipa Pięknego, jak i Papieża Klemensa V, wzywając ich do spotkania na Sądzie Bożym w ciągu najbliższego roku. Papież Klemens V zmarł niespełna miesiąc później, a Filip Piąty pożegnał się z życiem przed końcem roku po upadku z konia.

Głównym bohaterem jest Cotton Malone. Cyniczny, pewny swojego emerytowany agent służb specjalnych. Po odejściu ze służby zerwał on kontakty z Departamentem Sprawiedliwości i oddał się całkowicie sprzedaży książek, jako antykwariusz. Dziwnym zbiegiem okoliczności na jego drodze pojawia się była przełożona, Stephanie Nelle i dla niej właśnie Malone robi wyjątek, porzucając spokojne życie emeryta. Wydaje się, że sprawa, którą wziął na swoje barki to zwykła formalność. Dopiero rozwój akcji pokazuje nam, jak bardzo złożoną misję przyszło mu wykonać.

Całość fabuły nawiązuje do legendarnego Skarbu Templariuszy. Według króla Filipa Pięknego Zakon miał przywłaszczać sobie znajdowane podczas krucjat skarby, które Jakub de Molay ukrywał w zamkach należących do Rycerzy. Akcja przerzuca nas z jednego miejsca w drugie. Oczami bohaterów zwiedzamy zakamarki Dani i Francji zgrabnie łącząc fakty historyczne z rzeczywistością.
Ciekawe jest również ujęcie tematu samego Zakonu. Z książki można wyłapać kilka ciekawych wątków dotyczących Templariuszy, jak choćby dokładny opis hierarchii w Zakonie, który od czasów Jakuba de Molay nie uległ zmianie. Ciekawe są też nawiązania do Starego i Nowego Testamentu, które pokazują niespójności pomiędzy poszczególnymi Ewangeliami. Choć akcja powieści dotoczy czasów współczesnych autor gładko lawiruje pomiędzy rzeczywistymi wydarzeniami, a przeszłością, widzianą oczami umierającego ostatniego Mistrza Zakonu.

Charakterystyka postaci nie powala. Widać wyraźnie, ze autorowi bardziej zależało na zbudowaniu napięcia i akcji, niż stworzeniu charakterystycznych postaci, które czytelnik zapamięta. Wyjątkiem może być główny bohater, którego mamy okazję poznać bliżej nie tylko poprzez zachowanie, ale również ocenę poszczególnych uczestników fabuły.

Generalnie jestem na tak. Tym bardziej, że oparcie całości treści na zdarzeniach historycznych daje czytelnikowi świadomość tego, że powieść jest jak najbardziej realna i prawdopodobna. Plus również za świetnie zbudowane napięcie i utrzymanie go do ostatniej karty powieści.
Polecam nie tylko dla historyków.

Ta książka trafiła w moje ręce przypadkowo. Wiadomo: wakacje, wyjazd i "natychmiast" potrzebny odskocznik od rzeczywistości. Dlaczego akurat ten tytuł spośród kilkudziesięciu innych na półce? Ponieważ temat Templariuszy bardzo lubię i nawet swego czasu baaardzo się nim interesowałam. Sięgnęłam nawet pomimo pierwszego, niekorzystnego wrażenia, jakie zrobiła na mnie okładka....