"Lover at Last" przeczytałam bez zachwytu. Ta wielowątkowość i odejście od schematu wcześniejszych tomów niezbyt mi odpowiadała. Dlatego do "The King" podeszłam z rezerwą. Gdyby nie fakt,że jest o mojej ulubionej patrze pewnie bym się już z serią pożegnała. Książka okazała się dużym zaskoczeniem, to, że wsiąkłam po uszy. To co mnie irytowało we wcześniejszym tomie teraz polubiłam, a dodatkowych bohaterów pokochałam. Nigdy Cieni nie darzyłam taką sympatią jak teraz. Nawet Assail i Sola trafili do mojego serca, choć w "Lover at Last" miałam ich dość. Do tego polityczna walka o koronę, fragmenty z rodzicami Ghroma. Wszystko to wspaniale do mnie trafiło.
Muszę jednak przyznać, że były momenty, w których brakowało mi starego stylu autorki. Chcączka Beth. To było coś na co czekałam od pierwszego tomu. I lekko się rozczarowałam. Nie była opisana jak ta Belli. Zabrakło mi tej atmosfery, zaborczości, tego napięcia. Po prostu była minęła. Na trudno.
Ogólnie to już nasty tom, a nadal seria trzyma czytelnika w swoich szponach i nie zamierza puścić.

"Lover at Last" przeczytałam bez zachwytu. Ta wielowątkowość i odejście od schematu wcześniejszych tomów niezbyt mi odpowiadała. Dlatego do "The King" podeszłam z rezerwą. Gdyby nie fakt,że jest o mojej ulubionej patrze pewnie bym się już z serią pożegnała. Książka okazała się dużym zaskoczeniem, to, że wsiąkłam po uszy. To co mnie irytowało we wcześniejszym tomie teraz...