Kryminał, podczas czytania którego nie należy nastawiać się na takie typowe dzieło jakie zwykle oferuje nam ten gatunek. Owszem, jest zbrodnia, śledztwo i śledczy, ale stanowi to dodatek do reszty. Książka ta jest powieścią o młodości, podejmowaniu wyborów i ich konsekwencjach w późniejszym okresie. Pisząc tę recenzję czułem się trochę dziwnie, ponieważ miałem wrażenie, że recenzuję książkę obyczajową. W "Czarnym domu" elementy typowe dla kryminału czy thrillera są zepchnięte na boczny tor. Wcale jednak nie oznacza to, że jest to dzieło byle jakie, pozostawiające Czytelnika obojętnym. Przeciwnie. Peter May stworzył pochłaniającą historię z bohaterami, których dzieciństwo i inne czynniki zadecydowały i niejako uwarunkowały dorosłość.
Autor wykonał fenomenalną robotę pod względem narracji. Książka i historia w niej opowiedziana ani przez moment nie dają odnieść wrażenia naciągania, sztuczności czy wymuszania jakichś emocji. Wszystko jest naturalne, często wzruszające, ale i szokujące. Gra na emocjach jest nieprawdopodobna i to wszystko bez żadnych zgrzytów w narracji.
Jest to moje pierwsze zetknięcie z twórczością Petera Maya. Raczej nie czytam tego typu kryminałów i po lekturze tej książki nie sądzę, by się to miało jakoś szczególnie zmienić. Podobała mi się jednak ta powieść. Wiem i chcę powiedzieć jedno: ktoś kto sięgnie po ten tytuł z nastawieniem na typowy kryminał mocno się zdziwi. Powiedziałbym, że jest to raczej powieść na pograniczu dramatu i obyczaju z elementami kryminału. Połączenie jednak bardzo ciekawe.

Kryminał, podczas czytania którego nie należy nastawiać się na takie typowe dzieło jakie zwykle oferuje nam ten gatunek. Owszem, jest zbrodnia, śledztwo i śledczy, ale stanowi to dodatek do reszty. Książka ta jest powieścią o młodości, podejmowaniu wyborów i ich konsekwencjach w późniejszym okresie. Pisząc tę recenzję czułem się trochę dziwnie, ponieważ miałem wrażenie, że...