Nie oglądałem filmu, więc miałem czystą kartę.
Powieść zaczyna się świetnie, konkretne zawiązanie akcji, po kilkunastu stronach pionki są precyzyjnie rozstawione na planszy, historia wciągająca, bardzo dobry szkic ciekawych, niebanalnych bohaterów, czyta się świetnie ... i ta świetnie się prezentująca opowieść mniej więcej od połowy zmierza nieubłaganie w rejony taniuchnej, bzdurnej, odklejonej sensacji ... aby w finale skończyć banalnie i na totalnym odlocie logicznym, gdzie np. do tej pory precyzyjny, zimny i wyrachowany antagonista zaczyna zachowywać się jak pensjonariusz oddziału zamkniętego dla umysłowo chorych.
Dobrego autora rozpoznaje się po tym, jak kończy. "The juror" jest koncertowym zmarnowaniem wypracowanego na wstępie potencjału.
Polski wydawca z pierwszego wydania w opisie na obwolucie uraczył czytelników nielichym spojlerem z końcówki powieści, jeszcze dalej poszedł wydawca drugiego wydania, który wymyślił sobie tytuł będący spojlerem kulminacyjnej sceny! Konia z rzędem temu, kto wpadnie na to, dlaczego nie można było dać po prostu tytułu oryginalnego "Przysięgła".

Nie oglądałem filmu, więc miałem czystą kartę.
Powieść zaczyna się świetnie, konkretne zawiązanie akcji, po kilkunastu stronach pionki są precyzyjnie rozstawione na planszy, historia wciągająca, bardzo dobry szkic ciekawych, niebanalnych bohaterów, czyta się świetnie ... i ta świetnie się prezentująca opowieść mniej więcej od połowy zmierza nieubłaganie w rejony taniuchnej,...

Książka która ma w sobie niesamowity potencjał oraz pomysł i tylko że tak powiem nieudolność twórcy psuje ten obraz.
Mamy tutaj i psychopatycznego mordercę i chęć przetrwania i akcję ale też przydlugawe opisy nie wiadomo czego co naprawdę wprowadza w flustracje czytelnika.
Końcowa rozgrywka to duży plus dla książki, dzięki niej ta ocena

Książka która ma w sobie niesamowity potencjał oraz pomysł i tylko że tak powiem nieudolność twórcy psuje ten obraz.
Mamy tutaj i psychopatycznego mordercę i chęć przetrwania i akcję ale też przydlugawe opisy nie wiadomo czego co naprawdę wprowadza w flustracje czytelnika.
Końcowa rozgrywka to duży plus dla książki, dzięki niej ta ocena

Do poczytania w pociągu "Pod presją"

Do poczytania w pociągu "Pod presją"

Nie wciągneła mnie tak na amen, ale naprawdę dobra pozycja. Zrobiłam ten bład, że najpierw obejrzałam ekranizację, a potem przeczytałam ksiązkę. Film - niestety dla czytelnika - jest lepszy.
W filmie zabrakło postaci, które w książce wydawały mi się zupełnie zbędne. Film pokazał, ze faktycznie były zbędne, a bez nich cała historia jest, o ironio, bardziej pełna.
Czego nie zrozumiałam w ksiazce to miłości, którą Nauczyciel obdarzył Annie. Jest sobie męzczyzna, jest sobie kobieta i nagle ni z gruszki ni z pietruszki czytamy, ze on ją kocha. Skąd? Jak się ta miłosć narodziła? Co do tego doprowadzilo? Nie zrozumiałam tego, wiec albo geniusz pisarza mnie przerósł, albo po prostu bezsensownie zbudowano ten wątek.
Oznaczam opinię jako spoiler z uwagi własnie na to, że zdradzam uczucie Nauczyciela do głownej bohaterki.

Nie wciągneła mnie tak na amen, ale naprawdę dobra pozycja. Zrobiłam ten bład, że najpierw obejrzałam ekranizację, a potem przeczytałam ksiązkę. Film - niestety dla czytelnika - jest lepszy.
W filmie zabrakło postaci, które w książce wydawały mi się zupełnie zbędne. Film pokazał, ze faktycznie były zbędne, a bez nich cała historia jest, o ironio, bardziej pełna.
Czego nie...

Na samym początku książka nie przypadła mi do gustu i chciałam ją odłożyć, jednak gdy przeczytałam już trochę więcej stron, niezmiernie się cieszyłam, że jednak zaniechałam pomysł odłożenia jej.
Książka pokazuje jak jedna decyzja może zmienić całe nasze dotychczasowe życie, jak jedno słowo może uratować życie nam i naszym bliskim.
Nie jest to może moja ulubiona książka, jednak gorąco ją polecam!

Na samym początku książka nie przypadła mi do gustu i chciałam ją odłożyć, jednak gdy przeczytałam już trochę więcej stron, niezmiernie się cieszyłam, że jednak zaniechałam pomysł odłożenia jej.
Książka pokazuje jak jedna decyzja może zmienić całe nasze dotychczasowe życie, jak jedno słowo może uratować życie nam i naszym bliskim.
Nie jest to może moja ulubiona książka,...

Taka sobie, może być.
Końcówka była dość ciekawa. Wydaje mi się że za bardzo przesadzona. Historia raczej mało realna żeby nie powiedzieć niemożliwa. Chociaż może...
Ja daję 4 gwiazdki - czytałam lepsze książki :)

Taka sobie, może być.
Końcówka była dość ciekawa. Wydaje mi się że za bardzo przesadzona. Historia raczej mało realna żeby nie powiedzieć niemożliwa. Chociaż może...
Ja daję 4 gwiazdki - czytałam lepsze książki :)

Chyba po raz pierwszy zetknęłam się z przypadkiem, gdzie ekranizacja przewyższa słowo pisane. Prawdopodobnie za sprawą Demi Moore, która w swojej interpretacji dała Annie Laird więcej siły w walce o życie swoich bliskich niż bohaterka George'a Dawesa Greena. Czyta się sprawnie, jednak obrazy filmowe lepiej ujmują relacje pomiędzy bohaterami, uwypuklając niuanse ich decyzji.

Chyba po raz pierwszy zetknęłam się z przypadkiem, gdzie ekranizacja przewyższa słowo pisane. Prawdopodobnie za sprawą Demi Moore, która w swojej interpretacji dała Annie Laird więcej siły w walce o życie swoich bliskich niż bohaterka George'a Dawesa Greena. Czyta się sprawnie, jednak obrazy filmowe lepiej ujmują relacje pomiędzy bohaterami, uwypuklając niuanse ich decyzji.

Przeczytałam tą książkę z zapartym tchem i nasunęło mi się tylko jedno pytanie... Czy tak może być naprawdę. Wydaje się, że tak.

Przeczytałam tą książkę z zapartym tchem i nasunęło mi się tylko jedno pytanie... Czy tak może być naprawdę. Wydaje się, że tak.

Bardzo fajna książka, fajnie napisane czyta się bardzo łatwo i szybko całkiem realistycznie postacie, historia też interesująca bez zbędnych opisów i niepotrzebnych historyjek, polecam

Bardzo fajna książka, fajnie napisane czyta się bardzo łatwo i szybko całkiem realistycznie postacie, historia też interesująca bez zbędnych opisów i niepotrzebnych historyjek, polecam