Pochodzę z rodziny konserwatywnej. Kiedy dostałem tę książkę na urodziny mój ojciec się przeraził i zaniemówił, co zdarza mu się zdecydowanie rzadko. Chodzę również do prywatnej, katolickiej szkoły. Kiedy mój kolega z klasy zobaczył, co czytam, to powiedział bardzo głośne przekleństwo, którego wolę nie przytaczać. Jednakże się nie zrażałem i zaraz po skończeniu ,,Białej Lwicy'' przystąpiłem do lektury.

Pierwsze wrażenie - trochę krótka, napisana dużą czcionką. Łatwo będzie się ją czytać. Nie myliłem się, gdyż przeczytałem ją dosyć szybko. Najłatwiej przyswajałem historię autorki, trochę gorzej definicje i psychologiczną część książki. Pomimo tego, że przez ostatnie kilka stron się męczyłem, powieść pozwoliła mi na chwilę refleksji. Mianowicie zacząłem się zastanawiać, jak zareagowałaby moja rodzina, gdybym okazał się w jakikolwiek sposób odmienny. Czy wspierałaby mnie? A może wyrzuciła mnie z domu? Najciekawsze jak dla mnie jest jednak to, że nie znamy reakcji osób, z którymi łączy nas więź i nie wiemy jak dotkliwie mogą nam skrzywdzić. Myślę, że za kilka lat przeczytam tę książkę znowu, ale będę wtedy mądrzejszy o nowe doświadczenia i jeszcze bardziej tolerancyjny.

Pochodzę z rodziny konserwatywnej. Kiedy dostałem tę książkę na urodziny mój ojciec się przeraził i zaniemówił, co zdarza mu się zdecydowanie rzadko. Chodzę również do prywatnej, katolickiej szkoły. Kiedy mój kolega z klasy zobaczył, co czytam, to powiedział bardzo głośne przekleństwo, którego wolę nie przytaczać. Jednakże się nie zrażałem i zaraz po skończeniu ,,Białej...