Zaintrygował mnie tekst reklamujący książkę. Inne zasady, dwóch chłopców, książka pod patronatem kampanii przeciw homofobii, wypowiedź Michała Piróga na okładce. Z czymś Wam się to kojarzy? Bo mi tak, z tematem homoseksualizmu. I myślałam, że właśnie o tym w głównej mierze będzie ta książka. Owszem porusza ona ten temat, ale niebywale delikatnie, z ogromnym wyczuciem, we wspaniały i porywający sposób. Przełamuje milczenie, zachęca do przemyśleń i zrozumienia ludzi homoseksualnych. Zaprasza do poznawania własnego ja, ośmiela rodziców do zrozumienia swoich pociech. Książka podobała mi się przeogromnie. Wyobraźcie sobie, że przeczytałam ją w jeden dzień. Krótkie rozdziały zachęcają i absolutnie nie męczą czytelnika, wręcz przeciwnie pozostawiają po sobie niedopowiedzenie i trzeba czytać dalej, by się przekonać, jak to się wszystko zakończy.

Cały czas jesteśmy obecni w głowie Ariego, znudzonego i niemalże aspołecznego nastolatka. Jego przemyślenia są mądre i troszkę tak jakby za dorosłe, jak na jego wiek. Ari potrafi być bardzo zabawny, ale co jest ważniejsze często czuje się wyobcowany, zagubiony.

Ta pozycja jest skierowana dla wszystkich, dla nastolatków, jak i dla dorosłych. To nie jest typowa, głupawa młodzieżówka, wręcz przeciwnie książka jest niemalże szlachetna, mądra, opowiada o pięknych przemyśleniach nad światem. Jest jedyna w swoim rodzaju. To taka droga do odnalezienia siebie, dorastanie, pozbywanie się buntu i nienawiści, które drzemią w każdym z nas, a ich pokłady mogą w każdej chwili wybuchnąć. Lektura jest wachlarzem kolorów miłości, wylanym wiadrem zrozumienia, ciepła, dobroci. Uczuć do matki, do ojca, brata (przebywającego w więzieniu), sióstr, do przyjaciela, do chłopaka, do koleżanki, do dziewczyny. Czasami chłopcy czują się wyobcowani i niezrozumiani, ale mają ogromne szczęście - najwspanialszych rodziców pod słońcem. Bohaterowie dojrzewają, a wraz z tym momentem starają się odkrywać swoje pragnienia, seksualność, poszukują własnego ja i sensu trwania w dorosłym świecie. Nie uciekają od własnego życia, chcą odnaleźć szczęście.

Książka zostawia po sobie niedosyt, chciałabym czytać dalej i dalej. Ale z drugiej strony uwielbiam takie zakończenia.

"Inne zasady lata" to tak jakby "ich zasady życia". Utwór przebogaty tematycznie, naszpikowany uczuciami, z pewnością wielowymiarowy, nieoczywisty, poprowadzony niezwykle mądrze. Oby więcej takich publikacji dla młodzieży. Ta książka rzuciła na mnie swój urok.

Zachwycająca lekcja tolerancji.
Serdecznie polecam.

Zaintrygował mnie tekst reklamujący książkę. Inne zasady, dwóch chłopców, książka pod patronatem kampanii przeciw homofobii, wypowiedź Michała Piróga na okładce. Z czymś Wam się to kojarzy? Bo mi tak, z tematem homoseksualizmu. I myślałam, że właśnie o tym w głównej mierze będzie ta książka. Owszem porusza ona ten temat, ale niebywale delikatnie, z ogromnym wyczuciem, we...