"...Recenzowana powieść wpisuje się w całokształt gatunkowej twórczości Simenona – to wciąż kryminał klasyczny, pozbawiony elementów sensacyjnych, kryminał lekki, łatwy i przyjemny, a przy tym stosunkowo prosty i… cóż, zwyczajny, co osobiście traktuję jako małą wadę. O ile bowiem „Trup młodej kobiety” miał szansę na to, by pozostać dłużej w mojej pamięci, o tyle „Niepokoje…” z przykrością skazuję na zapomnienie. Brakuje tej książce bardziej porywającej intrygi, czegoś, co by ją dostatecznie zaogniło. Czyta się bezstresowo i, nie ukrywam, z przyjemnością, ale nic poza tym. Plusem jest fajny klimat i sposób prowadzenia opowieści (prawie do samego końca nie znamy toku rozumowania Maigreta), ale w pewnym momencie zacząłem się zastanawiać, po co czytać kolejne powieści Simenona, skoro wiem, że będzie dobrze jak zawsze, lecz bez tak pożądanego w kryminałach zaskoczenia. Dziś dla Maigreta tylko ocena „niezły” – z zastrzeżeniem, że autor ani trochę nie przestaje być mistrzem francuskiego kryminału, tego starej szkoły, klasycznego..."

Pełna opinia pod tym adresem: http://www.tramwajnr4.pl/2014/07/z-zakurzonej-polki-zbrodnia-na-prowincji.html

"...Recenzowana powieść wpisuje się w całokształt gatunkowej twórczości Simenona – to wciąż kryminał klasyczny, pozbawiony elementów sensacyjnych, kryminał lekki, łatwy i przyjemny, a przy tym stosunkowo prosty i… cóż, zwyczajny, co osobiście traktuję jako małą wadę. O ile bowiem „Trup młodej kobiety” miał szansę na to, by pozostać dłużej w mojej pamięci, o tyle...