Niezwykła historia o poszukiwaniu zagubionego szczęścia opowiedziana dość prostym językiem. Wydaje mi się, że to nie Amanda jest główną bohaterką. Każda z przedstawionych osób jest ważna. I choć autor skupia się na Amandzie i jej tragedii, pozostali bohaterowie też przekazują nam ważne przesłanie. Amanda i Chris przed rokiem utracili dziecko, owoc ich miłości. Trudno im się po tym pozbierać i żyć normalnie. Starają się nie przeszkadzać sobie w żałobie. Obydwoje są głęboko wierzący i to własnie wiara w Boga pozwala im szukać sensu w cierpieniu. Amanda jest cenioną pielęgniarką na oddziale niemowlęcym, a Chris pracuje w korporacji. Wspierają się i kochają. Pomagają także zaprzyjaźnionej parze starszych ludzi. Amanda zgadza się towarzyszyć Emily w podróży do Jerozolimy. Tam na nowo odkrywa wiarę, sens cierpienia, odnajduje radość życia, inaczej spogląda na miłość męża i postanawia obudzić w sobie nadzieję na lepsze jutro. Podczas jej nieobecności Chris także odnajduje spokój i tęsknotę za dawną miłością żony. Przy okazji bohaterowie swoją wiarą i siłą pomagają najbliższym, a także nieznajomym, którzy tego potrzebują.
Ciepła opowieść o miłości małżeńskiej, rodzicielstwie, żałobie, wierze i nadziei.

Niezwykła historia o poszukiwaniu zagubionego szczęścia opowiedziana dość prostym językiem. Wydaje mi się, że to nie Amanda jest główną bohaterką. Każda z przedstawionych osób jest ważna. I choć autor skupia się na Amandzie i jej tragedii, pozostali bohaterowie też przekazują nam ważne przesłanie. Amanda i Chris przed rokiem utracili dziecko, owoc ich miłości. Trudno im się...