Na "Nocne zwierzęta" Patrycji Pustkowiak trafiłam zupełnie przypadkowo. Zainteresowała mnie prasowa recenzja "Maszkarona", najnowszej książki tej zupełnie nieznanej mi autorki i wywiad, jakiego w związku z tym udzieliła, a ponieważ w moim zasięgu były jedynie "Nocne zwierzęta" postanowiłam, zapoznać się z twórczością tej mojej (prawie) rówieśniczki.

Nie ukrywam, że lubię lektury, których akcja osadzona jest we współczesnych wielkich miastach. Lubię spojrzeć pod podszewkę codziennego pędu, kariery, rywalizacji, zajrzeć za drzwi wymuskanych mieszkań i przeszklone fronty biurowców. Zanurzyć się w mrocznym nocnym życiu klubów, imprez, tego co przed nimi i po nich.

I "Nocne zwierzęta" niewątpliwie to zapewniają. A jednak nie umiem ocenić tej książki jednoznacznie. Bo to powieść najkrócej mówiąc dziwna, wymykająca się schematom. To oniryczno-narkotyczno-alkoholowa podróż w najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy, do pierwotnych instynktów, swoistej "zwierzęcości". Niesamowity, plastyczny język kreuje rzeczywistość jak ze snu wariata albo obrazów Edvarda Muncha czy Zbigniewa Beksińskiego. Za pomocą zabawy językiem, literackich eksperymentów, sugestywnych opisów autorka oddała mroczną atmosferę miasta na permanentnym haju, jego brud, brzydotę, obmierzłość, odczłowieczenie. Taki zabieg wymagał ze strony autorki sporego talentu i odwagi, a mi, jako czytelnikowi, imponuje.

Po pewnym czasie jednak lektura staje się nużąca. Zaczynają męczyć powtarzalne alkoholowo-narkotyczne wizje rozpływającej się rzeczywistości, irytuje dojmujące poczucie pustki i bezsensu targające zarówno główną bohaterką, jak i całą resztą otaczających ją ludzi. Nie wykluczam, że to zabieg celowy ale z czasem czytelnik czuje się zmęczony nie mniej niż bohaterka.

Myślę, że choć powieść nie jest obszerna, znacznie lepiej wypadłaby w zdecydowanie krótszej formie np. rozbudowanego opowiadania. Mogłaby wówczas zachwycić językiem, stylem, nowatorskim ujęciem. Miałaby szansę wciągnąć, a nie zdążyłaby znudzić.

Na "Nocne zwierzęta" Patrycji Pustkowiak trafiłam zupełnie przypadkowo. Zainteresowała mnie prasowa recenzja "Maszkarona", najnowszej książki tej zupełnie nieznanej mi autorki i wywiad, jakiego w związku z tym udzieliła, a ponieważ w moim zasięgu były jedynie "Nocne zwierzęta" postanowiłam, zapoznać się z twórczością tej mojej (prawie) rówieśniczki.

Nie ukrywam, że lubię...