"Może nadejść taki czas, że twoje serce będzie musiało bić za mnie... A jeśli mnie zabraknie, ty będziesz musiała żyć dalej."

Historia Kiersten i Wesa byłaby słodką i cukierkową historyjką o pierwszej wielkiej miłości, i nie byłoby w niej nic więcej - gdyby nie depresja Kiersten po śmierci rodziców, a także - choroba Wesa, z której dziewczyna bardzo długo nie zdaje sobie sprawy... Zakochuje się nie wiedząc, że nie ma przed nimi szczęśliwej przyszłości.

Ta powieść, jednocześnie lekka, dowcipna i wzruszająca, trafia do serca dzięki cudownie wykreowanym bohaterom, mimo młodego wieku zadziwiająco mądrym i dojrzałym. Mogłabym się tylko przyczepić do tego, że ta historia jest może odrobinę zbyt przesłodzona i naiwna, nie ma tu złych bohaterów, są natomiast wiara, nadzieja, miłość i cuda... Jak często w prawdziwym życiu tak się zdarza? A może ta powieść ma nam pomóc uwierzyć, że jednak wszystko jest możliwe, bylebyśmy tylko chcieli walczyć...

"...nic nie dzieje się bez powodu. (...)Może nie perfekcja życia, a jego chaos sprawia, że rzeczy nabierają znaczenia?"

Niestety to przesłodzenie sprawiło, że "Utrata" nie rozwaliła mnie emocjonalnie tak, jak się spodziewałam. Miła i wzruszająca historia, ale nie wyjątkowa, niestety, mimo wielu niezaprzeczalnych zalet. Mam też wrażenie, że tego dramatu i cierpienia było tu za mało, został przedstawiony zbyt pobieżnie. Właściwie wszystko zostało tu przedstawione bez zbytniego wgłębiania się w uczucia bohaterów - zabrakło mi prawdziwych, silnych emocji...

Warto przeczytać, ale są lepsze książki na podobny temat.

"Może nadejść taki czas, że twoje serce będzie musiało bić za mnie... A jeśli mnie zabraknie, ty będziesz musiała żyć dalej."

Historia Kiersten i Wesa byłaby słodką i cukierkową historyjką o pierwszej wielkiej miłości, i nie byłoby w niej nic więcej - gdyby nie depresja Kiersten po śmierci rodziców, a także - choroba Wesa, z której dziewczyna bardzo długo nie zdaje sobie...