Choć często idę w zaparte i rozpowiadam, jak to z młodzieżówek wyrosłam, tak nie zawsze moje słowa są zgodne z prawdą. Kiedy młodsza siostra podsunęła mi pod nos, ostatnią ponoć, księgę z serii Zwiadowcy, początkowo stwierdziłam, że pewnie mi się nie spodoba, bo to już nie mój wiek, poza tym pewnie jest przewidywalna i dziecinna... I z takim właśnie podejściem przeczytałam całą powieść w dwie godziny.

Jakie czary więc stosuje Flanagan, że każdego czytelnika potrafi tak wciągnąć w swój świat? Daru opowiadania na pewno nie można mu odmówić. Choć fabularnie rzeczywiście czuć tę całą dziecinność i przewidywalność, lekkość pióra i nutka humoru całkowicie wynagradza te "ubytki". Z pewnością ta książka, jak i cała, dosyć liczna seria Zwiadowcy stanowią definicję "odprężającej powieści na niedzielne popołudnie". Co ciekawe, żaden z tomów, przynajmniej w moim odczuciu, nie jest gorszy. Wszystkie są na takim samym, dobrym jakościowo, poziomie.

Sami bohaterowie również nie są zbyt skomplikowani ale jednocześnie, nie są płytcy. W tym tomie dane jest nam poznać Madlyn, która jest pierwszą dziewczyną, szkolącą się na zwiadowcę. Choć z początku jej wyniosłość i arogancja może denerwować jednak, w trakcie fabuły, charakter dziewczyny zaczyna się zmieniać. Również Will, cierpiący po stracie żony, powraca do "poprzedniego stanu", właśnie dzięki obecności młodszej dziewczyny. Gdybym miała jakoś krótko opisać tą część, chyba skupiłabym się właśnie na tych przemianach. Nie są one jakieś zaawansowane, jednak, dla docelowej grupy wiekowej, jak najbardziej pasujące.

Książkę, jak i całą serię Zwiadowców serdecznie wszystkim polecam. Jako odskocznię od codziennych problemów i na poprawę humoru. Dla młodszych cykl ten jest jak najbardziej wskazany. To właśnie ta seria przekonała moją siostrę, nienawidzącej sportu zwanego czytaniem, do jego uprawiania. Jak już wspomniałam, u staszych czytelników tytuł ten też powinien znaleźć miejsce. Jeszcze raz więc polecam!

Choć często idę w zaparte i rozpowiadam, jak to z młodzieżówek wyrosłam, tak nie zawsze moje słowa są zgodne z prawdą. Kiedy młodsza siostra podsunęła mi pod nos, ostatnią ponoć, księgę z serii Zwiadowcy, początkowo stwierdziłam, że pewnie mi się nie spodoba, bo to już nie mój wiek, poza tym pewnie jest przewidywalna i dziecinna... I z takim właśnie podejściem przeczytałam...