Nie oceniaj książki po okładce, a tym bardziej po tytule. Jeżeli ktoś uważa, że ta książka jest biografią albo kolejną próbą wyjaśnienia zagadki morderstw z Whitechapel - to jest w wielkim błędzie. To powieść, a raczej pamiętnik osoby, która rzekomo miała być Kubą Rozpruwaczem i mordować kobiety w 1888 roku. Książka została podzielona na trzy części, kolejno opisujące młodość Kuby Rozpruwacza, jego zbrodnie oraz okres, w którym zaprzestał mordować. Głównego "bohatera" od najmłodszych lat pociągała śmierć, noże, zbrodnie, a do tego słyszał różne głosy nakłaniające go do aktów sadyzmu. Można odnieść wrażenie, że cierpiał on na którąś z odmian schizofrenii. Potem otrzymujemy serię wynurzeń dotyczących Rozpruwacza obsesji na punkcie swojej narzeczonej. Wszystko rozciągnięte do granic możliwości, a w pewnych momentach wręcz koncertowo przegadane. Quo vadis, Kubo? Do morderstw i wielkiego rozczarowania. Wszystkie najbardziej interesujące momenty w zbrodniach dokonanych przez Rozpruwacza zostały elegancko wykreślone (bo to obrzydliwe i jeszcze czytelnik mógłby się zniesmaczyć albo doznać szoku, więc to nicht gut). Opisy zbrodni z książki w pewnych aspektach rozbiegają się z tym, co zostało przyjęte w trakcie śledztwa i badań nad morderstwami K.R. Historia Kuby Rozpruwacza została całkowicie wykastrowana z wszelkich elementów grozy, napięcia, dreszczyku emocji. Czytelnik zostaje za to uraczony opisem fantazji i obaw seryjnego mordercy, które jednak nie mają żadnej psychologicznej głębi. Wieje nudą, a sama książka nawet nie zbliża się do wyjaśnienia, kim mógł być prawdziwy Kuba Rozpruwacz, bo osoba Jamesa Carnaca nijak mi do tej postaci nie pasuje. Początkowo czytelnik może odnieść wrażenie, że morderca był człowiekiem głęboko zaburzonym psychicznie, ale z czasem jego postać odbiega od tego wizerunku, aby na końcu wyłonić się jako osoba zdrowa na umyśle, ale o dużych skłonnościach sadystycznych.
Książkę można przeczytać jako ciekawostkę, ale raczej nie przyda się w naszych prywatnych "badaniach" nad historią Kuby Rozpruwacza.

Nie oceniaj książki po okładce, a tym bardziej po tytule. Jeżeli ktoś uważa, że ta książka jest biografią albo kolejną próbą wyjaśnienia zagadki morderstw z Whitechapel - to jest w wielkim błędzie. To powieść, a raczej pamiętnik osoby, która rzekomo miała być Kubą Rozpruwaczem i mordować kobiety w 1888 roku. Książka została podzielona na trzy części, kolejno opisujące...