Myślę, że sposób w jaki Lauren Oliver zakończyła „Requiem” nie tylko mnie, ale też i innych czytelników wprawił w osłupienie. Później pojawiła się wściekłość.. „No bo jak to? To ma być koniec?”, ale po pewnym czasie zrozumiałam ukryty sens. Otwarte zakończenie pozostawia wiele możliwości i szansę dalszego kontynuowania tej opowieści. Ale dalszej części nie będzie. Jak udało mi się przeczytać w jednym z wywiadów, cytuję słowa autorki: „Moim zdaniem nie trzeba odpowiadać na wszystkie pytania na końcu serii. Osobiście uwielbiam książki, które zostawiają otwarte drzwi dla interpretacji i wyobraźni. Historia Leny jako młodej kobiety jest tak naprawdę początkiem – chciałam, aby moi fani mogli sobie wyobrazić, że ona poszła naprzód, aby mieć pełne, bogate, różnorodne życie i stwarza je tak, jak oni by chcieli. Mam kilka pomysłów co mogło się jej wydarzyć w przyszłości, ale się nimi nie dzielę!”, zainteresowanych kieruję do strony – http://upadli.pl/wywiad-lauren-oliver-odpowiada-na-pytania-polskich-fanow/. Jeśli jednak chodzi o mnie to czułam ogromny niedosyt i nie wiedziałam co ze sobą zrobić, więc gdy tylko pojawiła się okazja zapoznania się z opowiadaniem dopełniającym fabułę oczywiście z niej skorzystałam. Jako, że „Alex” jest tylko i wyłącznie wydany w oryginale (polscy fani chyba nigdy się nie doczekają) musiałam poprosić o tłumaczenie pewną osobę, bo mój angielski jest..dziurawy, a normalniej mówiąc mam problemy z zapamiętywaniem słówek, które jednym uchem mi wpadają a drugim wypadają, dlatego więc codziennie poświęcam przynajmniej parę minut na naukę. W każdym razie bardzo dziękuję za pomoc i poświęcony czas! Jestem dłużniczką. :)


„Alex” Lauren Oliver jest wspaniałym dopełnieniem trylogii, aczkolwiek to tylko garstka odpowiedzi na pytania...

W skrócie: polecam w szczególności zażartym fanom „Delirium”, których takie uzupełnienie na pewno uszczęśliwi. Z lektury „Aleksa” dowiedziałam się paru interesujących faktów o których wcześniej nie miałam pojęcia, a sama postać tytułowego bohatera jest znacznie nam przybliżona. Naprawdę, warto. A tym którzy nie mieli jeszcze do czynienia z trylogią polecam ją z całego serca, to jedne z najpiękniejszych książek jakie mogłam przeczytać o [miłości]. Uwierzcie mi. Bo romantyczką to ja na pewno nie jestem....


„But how could anyone who`s ever seen a summer – big explosions of green and skies lit up electric with splashy sunsets, a riot of flowers and wind that smells like honey – pick the snow?”

Myślę, że sposób w jaki Lauren Oliver zakończyła „Requiem” nie tylko mnie, ale też i innych czytelników wprawił w osłupienie. Później pojawiła się wściekłość.. „No bo jak to? To ma być koniec?”, ale po pewnym czasie zrozumiałam ukryty sens. Otwarte zakończenie pozostawia wiele możliwości i szansę dalszego kontynuowania tej opowieści. Ale dalszej części nie będzie. Jak udało...