Zaczęłam czytać tę książkę ze zwykłej sympatii do Małeckiego i jego twórczości. Cóż, początek niezbyt udany, nieco chaotyczny jak dla mnie i nie zapowiadający fabuły która może mnie „porwać” albo przynajmniej wzniecić jakieś uczucia i poruszyć zmysły. Myliłam się. :0

Autor jakby słysząc moje skargi, nie pozostawił mnie zbyt długo w takim oto odrętwieniu. To była chwila, uczucie jakby mi ktoś wylał kubeł lodowatej wody na głowę. Szok. Chwila konsternacji i decyzja – „Teraz już tego tak nie zostawię” - pomyślałam i czytałam dalej. Niemal chłonęłam stronę po stronie czekając na kolejne zwroty akcji o ile oczywiście akcję z lupą można nazwać „akcją”. W tym cały fenomenem tego autora. Z niczego zrobi wielkie COŚ. A akcji w wydaniu Małeckiego coraz więcej i ostrzej.

Czytając te powieść miałam wrażenie jakby wszystko zwolniło, bo tu nie ma miejsca na pośpiech, wszystko jest jakby na swoim miejscu i w odpowiednim czasie – a jednak nieprzewidywalne. Do tego lapidarne dialogi, które tylko nadają smaku i wyjątkowości. Tradycyjnie też zostawił mi wiele pytań bez odpowiedzi.

Dziękuję za emocje towarzyszące lekturze.

Zaczęłam czytać tę książkę ze zwykłej sympatii do Małeckiego i jego twórczości. Cóż, początek niezbyt udany, nieco chaotyczny jak dla mnie i nie zapowiadający fabuły która może mnie „porwać” albo przynajmniej wzniecić jakieś uczucia i poruszyć zmysły. Myliłam się. :0

Autor jakby słysząc moje skargi, nie pozostawił mnie zbyt długo w takim oto odrętwieniu. To była chwila,...