Powieść napisana jest bardzo interesująco - bohaterowie, przemyślana konstrukcja, Kilkaset stron umyka niepostrzeżenie, gdyż opowieść jest smakowita, pełna doskonałych przypraw, takich jak opisy wierzeń - haitańskie i przeniesione potem do Nowego Orleanu vodou, emocji, ekspresyjności, które towarzyszą bohaterom. Imponuje lekkość z jaką autorka serwuje nam fakty historyczne.

Podmorska wyspa to według wyznawców vodou mityczne miejsca, gdzie mieszkają bóstwa. Po śmierci człowieka to tam właśnie trafia jego "dusza". Informacje o religii vodou zostały bardzo zgrabnie wplecione w historię.

"Tańcz, tańcz, Zarite, bo niewolnik, który tańczy, jest wolny ... dopóki tańczy" - to hasło umieszczone z tyłu okładki pięknie oddaje charakter głównej bohaterki. Jej spokój, ciche pogodzenie się z losem, a jednocześnie niema zawziętość, która sprawia, że osiąga cel - wolność, to coś, co tworzy postać z krwi i kości.

Książkę polecam z czystym sumieniem. To moje pierwsze zetknięcie z literaturą Allende, ale owocne, mimo jednak kilku niedogodności, które towarzyszyły mi podczas czytania. Mowa o kazirodczym związku, który obserwujemy na kartach powieści, który wydaje mi się zbytnio cukierkowy, zbyt udekorowany i przesłodzony - dwoje zakochanych a jednak rodzeństwo budzi we mnie sprzeciw, chociaż nie chcę aby temat był tabu to jednak nie podoba mi się ten wątek.

Wątki historyczne powieści są ciekawe i zasługują na dalsze pochylenie nad historią Nowego Orleanu, Haiti czy samych chociażby religii i wierzeń mieszkających tam ludzi, niewolnictwu i jego zniesieniu oraz buntom i mrocznym aspekcie człowieczeństwa - było to doskonale oddane w części książki, gdzie akcja działa się na plantacji i opisywała niewolnicze życie oraz stosunek Panów do swoich niewolników oraz brak moralności.

Teraz czekan na "Córkę fortuny" i mam nadzieję, że jej czytanie sprawi mi tyle samo przyjemności co "Podmorska Wyspa".

Powieść napisana jest bardzo interesująco - bohaterowie, przemyślana konstrukcja, Kilkaset stron umyka niepostrzeżenie, gdyż opowieść jest smakowita, pełna doskonałych przypraw, takich jak opisy wierzeń - haitańskie i przeniesione potem do Nowego Orleanu vodou, emocji, ekspresyjności, które towarzyszą bohaterom. Imponuje lekkość z jaką autorka serwuje nam fakty...