"Wilki Północy" to już piąta odsłona znakomitego cyklu "Wojownik Rzymu" Harry'ego Sidebottoma, historyka z Uniwersytetu w Oksfordzie, w którym śledzimy perypetie germańskiego najemnika Balisty, z łaski i niełaski kolejnych cesarzy broniącego odległych prowincji Imperium.

Cykl to niezwykły z kilku powodów. Przede wszyskim opisuje dużo mniej znany okres dziejów Cesarstwa – drugą połowę III wieku. Choć nie spotykamy tu starych znajomych z tak dobrze opisanego I wieku p.n.e. – Cezara, Pompejusza czy Kleopatry - to i tak jest naprawdę ciekawie. Bezustanny napór Persów i Germanów na Cesarstwo to przecież, jak pokazuje autor, nie tylko militarny konflikt, ale także przenikanie się kultur, wierzeń i zwyczajów. Zupełnie jak w czasach nam współczesnych.

Jednak największym atutem powieści jest główny bohater. Chociaż rzymski wódz, to w duchu Germanin, patrzący na późne Cesarstwo okiem przybysza. Balista nie jest też żadnym superbohaterem. Chociaż odważny, to nie brakuje mu zwykłych, ludzkich słabości. Gdy Balista wyrusza z niebezpieczną misją dyplomatyczną do Scytów z Północy, tytułowych "Wilków", poznaje wraz z czytelnikami zwyczaje plemienne koczowników, ich kulturę i mentalność. Nomadzi u Sidebottoma to wyraziste postaci, ciekawe osobowości, a nie tylko egzotyczne tło.

"Wilki Północy" to, jak widać, powieść o kilku warstwach. Jest oczywiście przygoda, są bitwy, pościgi i ucieczki. Ale tym,co stanowi o szczególnej wartości tej prozy, jest bardzo umiejętne nasycenie opowieści historycznymi realiami i obyczajowym szczegółem. Jeżeli podobnie wyglądają wykłady Siedebottoma w Oksfordzie, to jestem pewien, że trudno o wolne miejsce na sali.

"Wilki Północy" to już piąta odsłona znakomitego cyklu "Wojownik Rzymu" Harry'ego Sidebottoma, historyka z Uniwersytetu w Oksfordzie, w którym śledzimy perypetie germańskiego najemnika Balisty, z łaski i niełaski kolejnych cesarzy broniącego odległych prowincji Imperium.

Cykl to niezwykły z kilku powodów. Przede wszyskim opisuje dużo mniej znany okres dziejów Cesarstwa –...