Całe życie spędziłem jako członek Zakonu Jedi, a więc organizacji, jednak takiej, która była też moją rodziną. Zawsze sobie mówiłem: Anakin jest moim bratem. Miałem braci i siostry. Ojców i matki. A nawet pewnego małego, dziwnego, zielonego wujaszka. Teraz ten dom został mi odebrany - na zawsze. Nie mam już rodziny.

Całe życie spędziłem jako członek Zakonu Jedi, a więc organizacji, jednak takiej, która była też moją rodziną. Zawsze sobie mówiłem: Anakin ...

- Annileen Calwell. - Annileen? - Mężczyzna w pierwszej chwili jakby niechętnie, ale uprzejmie uścisnął jej dłoń. - Nie słyszałem wcześniej tego imienia. To rodzinne? - Już nie, jeśli to ode mnie zależy - odparła z uśmiechem. - Wiele osób nazywa mnie po prostu Annie. Wybawca na moment znieruchomiał i zdawało się, że patrzy gdzieś indziej. Zaraz jednak na jego oblicze powrócił łagodny uśmiech. (...) - Ben.

- Annileen Calwell. - Annileen? - Mężczyzna w pierwszej chwili jakby niechętnie, ale uprzejmie uścisnął jej dłoń. - Nie słyszałem wcześniej ...

- Okłamujesz samego siebie! Ta zła rzecz... może i przytrafiła się komuś innemu. Komuś, na kim ci zależało, jak sądzę. Ale to oznacza, że przytrafiła się także i tobie. - Nie o to chodzi - zaprotestował Kenobi. - Owszem, o to. Przydarzyło ci się coś strasznego, Ben, i łamie ci to serce. Może to jest powód dla którego tu przybyłeś? A jednak próbujesz żyć jakby nigdy nic, całkiem jakbyś... - Urwała. Kenobi oparł się mocniej o ogrodzenie i spojrzał jej w oczy. - Byłeś tam... - szepnęła ze zgrozą Annileen. - Mam rację? Kiedy to się stało... - dodała bezgłośnie. - Byłeś tam. Ben przymknął oczy i skinął głową. - Nie chodzi o to, że to się stało - powiedział, wzdychając ciężko. - Tylko że to ja... ja to zrobiłem. Myśli Annileen wirowały jak szalone. Nasuwały jej mroczne wizje, których nie chciała oglądać. A Ben - niezależnie od tego, co miał na myśli - zachowywał powagę, więc ona musiała się dostosować. - A więc... skrzywdziłeś kogoś? - Ta osoba sama siebie skrzywdziła - wyjaśnił cicho Kenobi. - Zjawiłem się za późno... o wiele zbyt późno. Ale byłem też przy niej, kiedy wszystko się zaczęło. Powinienem był to powstrzymać... Pokręciła głową. - Jesteś tylko człowiekiem. - Powinienem był to powstrzymać! - Poręcz zadrżała pod jego uściskiem. - A jednak zawiodłem! Powinienem był dopilnować, żeby do tego nie doszło... i nie udało mi się. I będę to miał na sumieniu do końca życia. Annileen rozejrzała się trwożnie. Ogrodzenie drżało pod jego dłońmi tak mocno, że paliki lada chwila mogły wysunąć się z ziemi. - Ben, nie możesz się obwiniać... - Nic nie wiesz! - Odwrócił się i złapał ją niespodziewanie za ramiona. - Zawiodłem wszystkich. Czy ty masz w ogóle pojęcie, jak wielu ludzi za to zapłaciło? Czy wiesz, ile istot płaci za to właśnie w tej chwili? - Znam tylko jedną - powiedziała cicho.

- Okłamujesz samego siebie! Ta zła rzecz... może i przytrafiła się komuś innemu. Komuś, na kim ci zależało, jak sądzę. Ale to oznacza, że pr...