Cóż to była za lektura. Jest to moja druga styczność z tym wydawnictwem i z całą pewnością nie ostatnia. Po przeczytaniu pierwszej pozycji od Wydawnictwa IX (czyli „Ciemna strona księżyca”) oczekiwałem bardzo wiele. Ta książka zdecydowanie spełniła moje oczekiwania. Czemu o tym piszę? Ponieważ można przywiązać się do wydawnictwa, a w moim przypadku tak właśnie się stało.

Pochylmy się na chwilę nad bardzo ważną informacją o tej pozycji. Książkę napisał Edward Bulwer-Lytton, który żył w XVIII wieku. „Nadchodząca rasa” została napisana w 1871 roku i została przetłumaczona na język polski dopiero teraz, czyli 147 lat po jej napisaniu.
Przykład tej pozycji dowodzi jak bardzo rozległa jest literatura, jak wiele znakomitych pozycji możemy nigdy nie odkryć, warto to sobie uświadomić. Nie jesteśmy w stanie poznać każdej niesamowitej książki. Można to odbierać jako coś niekoniecznie pozytywnego. Ja wolę o tym myśleć jak o drodze, której końca nigdy nie dojrzymy. Bo w sumie po co?

Utopia czyli projekt, szkielet państwa idealnego. Nie chodzi tu tylko o ideę polityczną. „Utopia” może pochodzić zarówno z greckiego outopos czyli ou — nie oraz topos — miejsce (nie-miejsce) jak i od od eutopi czyli dobrego miejsca. Każdy kojarzy chociaż jedną utopię — raj Biblijny. Dystopia i antyutopia mogą sprawiać czytelnikowi problem. Śpieszę z wyjaśnieniem, obie przewidują dla ludzi czarny scenariusz przyszłości. Dystopijna wizja świata opiera się jednak na naszej rzeczywistości. Natomiast antyutopia bardziej na systemie politycznym, który pod przykrywką pięknego świata skrywa władzę kontrolującą naszą codzienność. Jeśli oczywiście dobrze to zrozumiałem. Powyższa pozycja jest dystopią z elementami satyry. Nie da się ukryć, że jest to bardzo ciekawy mix, niecodzienny.

„Nie istnieje groźba wojny, nie było armii, którą należałoby utrzymać ani policji, która dbałaby o zachowanie porządku. To, co my zwiemy przestępstwem, dla vril-ya jest całkiem obce. […] Ogień wzniecony ręką dziecka może spalić najdoskonalszą fortecę lub, dzięki swym płomieniom, odciąć drogę ucieczki podkładającemu. Jeśli stykają się ze sobą dwie armie, które posiadają taką samą moc, rezultatem może być tylko zagłada ich obu.”

„Nadchodząca rasa” napisana jest z lekkim dystansem. Jest on adekwatny do czasu w którym została napisana książka (może to tylko moje odczucie). Kiedy czytam pozycję sprzed ponad 100 lat czuję delikatny dystans pisarza do świata przedstawionego. Ten chłód jest urzekający i tajemniczy, co potęguje fascynacje czytelnika.
Z każdą kolejną stroną zagłębiałem się w podziemny świat, do którego trafił główny bohater. Znaleziona tam cywilizacja przewyższa naszą pod niemal każdym względem. Nie chcę zdradzać za wiele ale fabuła nie gra pierwszych skrzypiec.

Pisarz wykreował świat bardzo nam bliski a zarazem bardzo odległy. Pełen niespodzianek, fascynujący. Miałem wrażenie jakbym czytał reportaż. Może właśnie o to chodziło autorowi. Poznajemy specyficzną faunę i florę, tradycje i zwyczaje a nawet język. W tym podziemnym świecie właśnie to jest nowe i ciekawe.

Uważam, że książka jest idealna dla osób, które lubią być obserwatorami. Których fascynują inne światy. Dystopia w tej pozycji nie jest tak oczywista jakby się mogło wydawać. Nie będę zdradzał więcej, najlepsze trzeba zachować (dosłownie) na koniec.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu IX. Dziękuję za pomoc w odkrywaniu tego co nie jest znane.
Zapraszam na bloga oraz instagram ;)
https://kochaneksiazki.blogspot.com
https://www.instagram.com/books_maze/

Cóż to była za lektura. Jest to moja druga styczność z tym wydawnictwem i z całą pewnością nie ostatnia. Po przeczytaniu pierwszej pozycji od Wydawnictwa IX (czyli „Ciemna strona księżyca”) oczekiwałem bardzo wiele. Ta książka zdecydowanie spełniła moje oczekiwania. Czemu o tym piszę? Ponieważ można przywiązać się do wydawnictwa, a w moim przypadku tak właśnie się stało....