Zacznę może od końca (dosłownie), czyli od zakończenia. Nie chcę spoilerować, więc nie będę się wdawała w szczegóły, powiem tylko, że mi się nie podobało. Było jakby zakończeniem zupełnie innej historii. Tak jakby ktoś "zlepił" dwie powieści. Zupełnie, jak dla mnie, nieuzasadnione, nietrzymające się kupy i trochę bez sensu. Nie wiem, czy autorka na sam koniec sama znudziła się tym, że akcja całej powieści dzieje się wyłącznie w jednym miejscu i próbowała na siłę zaszaleć i stąd taki twist, czy może to ja czegoś nie zalapalam.
Ale nie oceniajmy całej książki wyłącznie po jej zakończeniu :) kawał dobrej historycznej pracy. Z racji na poruszany temat nie jest to lekka lektura (choć czyta się ją szybko). Jak możemy przeczytać w posłowiu, autorka oparła fabułę na prawdziwych wydarzeniach, które rozgrywały się w latach 1665-1666 we wsi Eeym, której mieszkańcy rzeczywiście postanowili się odciąć od świata żeby zapobiec rozprzestrzenianiu się zarazy. Kilka mniejszych wątków powieści (jak chociażby o pazernym grabarzu i jego niecnych poczynaniach) również jest opartych na prawdziwych historiach. Zdecydowanie działa to na plus dla całej historii.

Zacznę może od końca (dosłownie), czyli od zakończenia. Nie chcę spoilerować, więc nie będę się wdawała w szczegóły, powiem tylko, że mi się nie podobało. Było jakby zakończeniem zupełnie innej historii. Tak jakby ktoś "zlepił" dwie powieści. Zupełnie, jak dla mnie, nieuzasadnione, nietrzymające się kupy i trochę bez sensu. Nie wiem, czy autorka na sam koniec sama znudziła...