Pamiętnik młodej Cassandry czyta się znakomicie. Angielska prowincja, lata trzydzieste XX wieku. Ekscentryczna rodzina Mortmainów mieszka w najprawdziwszym zamku, którego najstarsze części pochodzą ze średniowiecza. Wprowadzili się tam dwanaście lat wcześniej, gdy ojciec święcił sukcesy po wydaniu swojej pierwszej, genialnej powieści.

Niestety, Mortmain nie napisał od tamtej pory niczego nowego, a w zamku nie ma już nic, co nadawałoby się do spieniężenia. Topaz (macocha) i dzieciaki nie tracą jednak pogody ducha i z godnością radzą sobie z codziennymi trudnościami wynikającymi z wielkiej biedy.
Gdy do pobliskiego majątku przybywają dwaj bogaci młodzieńcy, starsza siostra Cassandry zagina parol na jednego z nich…

„Zdobywam zamek” jest bardzo zgrabnym połączeniem stylu Montgomery oraz Austen. Młoda narratorka to bardzo inteligentna bestyjka, jej barwna osobowość potrafi oczarować czytelnika.
Wprawdzie w pewnym momencie bohaterka zakochuje się, ale lukru na szczęście nie jest zbyt wiele. Mimo tego, że akcja książki rozgrywa się w w 1. poł. XX w., autorce udało się odtworzyć w powieści ducha wcześniejszych epok, kiedy to – jak u Austen – panienka z dobrego domu mogła liczyć na poprawę swego losu jedynie przez korzystne zamążpójście.

Ogromnym plusem tej książki jest moim zdaniem jej zakończenie, bardzo naturalne i nieprzesłodzone (żadnych tam „I żyli długo i szczęśliwie”!).

Pamiętnik młodej Cassandry czyta się znakomicie. Angielska prowincja, lata trzydzieste XX wieku. Ekscentryczna rodzina Mortmainów mieszka w najprawdziwszym zamku, którego najstarsze części pochodzą ze średniowiecza. Wprowadzili się tam dwanaście lat wcześniej, gdy ojciec święcił sukcesy po wydaniu swojej pierwszej, genialnej powieści.

Niestety, Mortmain nie napisał od...