Zastanawiałam się długo, co mi nie leży w książce, choć teoretycznie czyta się ją szybko i sprawnie. Inny użytkownik (michall_1985) bardzo trafnie ujął problemy: to jest osobisty esej, skaczący od tematu do tematu. Skacze też historycznie: mamy ucieczkę z Grecji od ojca Tyrana, mamy protesty w Atenach, mamy opis działań partyzantów, mamy Melinę Mercouri. Przeplata się to wszystko z opisem dziejów rodziny. Trochę to jest odkrywanie wraz z czytelnikiem własnych korzeni, losów własnej matki, babki, ciotek i wujków. Trochę jest liźnięty temat uchodźców przybywających do Grecji z Turcji, ale też nic ponad to, co każda osoba czytająca w zasadzie wie już nie od dziś. I wszystko to jest fascynujące, ale przyznaję się bez bicia, że zapamiętałam niewiele.

Nie miałam szansy na usystematyzowanie tego w żaden sposób, a też nie czytam po to, by siedzieć przy książce z notesem i próbować ułożyć chronologię i połączyć wątki.

Nie jest to laurka ani pocztówka z Grecji, ale kto dzisiaj jeszcze widzie Grecję li tylko jako miejsce pocztówkowe?

Zastanawiałam się długo, co mi nie leży w książce, choć teoretycznie czyta się ją szybko i sprawnie. Inny użytkownik (michall_1985) bardzo trafnie ujął problemy: to jest osobisty esej, skaczący od tematu do tematu. Skacze też historycznie: mamy ucieczkę z Grecji od ojca Tyrana, mamy protesty w Atenach, mamy opis działań partyzantów, mamy Melinę Mercouri. Przeplata się to...