UWAGA< BĘDZIE SPOJLER!
Tajemnicą pułkownika Kowadły jest nuda.
Książka zapowiadana jako hołd dla Tyrmanda, jest w istocie hołdem dla szkolnych podręczników historii. Tyrmand pisał komiksowo, Cegielski pisze podręcznikowo. Dialogi sztywne, nierealne, jak z elementarza. Fabuła, zagmatwana, chociaz nawet logiczna. Akcji nie ma, sceny które powinny być dynamiczne, napisane są jak poradnik wekowania ogórków. Brak klasycznej dynamiki "krótkie zdanie, krótkie zdanie, długie zdanie", która powinna wyróniac powieści kryminalne.
Warszawy w książce nie ma. No, może poza samochodem tej marki. Tyrmand (będe się do Niego odwoływał, skoro książka miała byc hołdem, a i sam Mistrz występuje w powieści) Warszawę opisywał tak, że ja, rodowity Ślązok byłem zachwycony. Tutaj stolica to dwia ulice na krzyż, reszta to wnętrza mieszkań i komendy. No i podziemia banku. No i przybytek Tanatosa, które to sformułowanie nagminnie jest uzywane, zamiast prostego prosektorium. Własciwie w wielu sytuacjach autor chce zabłysnąć erudycją w dziedzinie starożytnej klasyki. Szkoda że niekonsekwentnie Muzy raz są wymieniane z dużej litery, a raz jak np. Fortuna, z małej. No i bardzo irytujące sa nawiązania do poprzedniej części. Rozumiem, że trzeba zasygnalizować akcję ale nie aż tak dokładnie i z takimi szczegółami.
Podsumowując. Nie warto. Na końcu pułkownik Kowadło zabija brata, a Zorro ginie z ręki Frączka. Napadów dokonywał brat Kowadły. Mam nadzieję, że oszczędziłem Wam czytania.

UWAGA< BĘDZIE SPOJLER!
Tajemnicą pułkownika Kowadły jest nuda.
Książka zapowiadana jako hołd dla Tyrmanda, jest w istocie hołdem dla szkolnych podręczników historii. Tyrmand pisał komiksowo, Cegielski pisze podręcznikowo. Dialogi sztywne, nierealne, jak z elementarza. Fabuła, zagmatwana, chociaz nawet logiczna. Akcji nie ma, sceny które powinny być dynamiczne, napisane są...