Dla mnie ta powieść jest słaba.Bardziej skupia się na relacji pomiędzy Eli-Abra.Kryminał,jeśli w ogóle można to tak nazwać oraz sensacyjne wątki są tylko małym,słabym dodatkiem. Abra to dla mnie zbyt rozgadana i roztrzepana dziewczyna,która nie potrafi usiedzieć na miejscu.Jest wszystko wiedząca,słysząca i widząca.Niby kobieta,która w przeszłości miała wysokie kwalifikacje,a zawodowe zachowuje się jak pospolita kura domowa.Bardzo mnie denerwowała,wręcz nie mogłam jej znieść.Nie lubię osób,które są zbyt nachalne i wszystkim się interesują.Głownu bohater Eli jest dla mnie zbyt mało wyrazisty.Abra jest przerysowana,a on taki jakiś nijaki i szary.Ciągle zasmucony i pełen nostalgii,unika kontaktów z otoczeniem.Mało je,mało śpi,próbuje otrząsnąć się z osobistej tragedii i powoli mu się to udaje.

Podoba mi się,że autorka postawiła w swej powieści na wątek mówiący nam o tajemniczym zaginionym skarbie.Wnosi on trochę świeżości i tajemnicy,która rozpala czytelniczą fantazją.Co do zabójcy żony głównego bohatera to łatwo domyślić się kim on jest.Nora Roberts nie przedstawia nam zbyt skomplikowanej zagadki.Kolejnym plusem jest duża czcionka oraz twarda oprawa książki,Przez te udogodnienia czyta się ją w miarę szybko.

http://swiatksiazkii.blogspot.com/2013/09/dom-na-skarpie-nora-roberts.html

Dla mnie ta powieść jest słaba.Bardziej skupia się na relacji pomiędzy Eli-Abra.Kryminał,jeśli w ogóle można to tak nazwać oraz sensacyjne wątki są tylko małym,słabym dodatkiem. Abra to dla mnie zbyt rozgadana i roztrzepana dziewczyna,która nie potrafi usiedzieć na miejscu.Jest wszystko wiedząca,słysząca i widząca.Niby kobieta,która w przeszłości miała wysokie...