Dużo celnych spostrzeżeń. Pomaga w przemyśleniach nad swoimi reakcjami. Z pewnością powrócę do tej książki.

Dużo celnych spostrzeżeń. Pomaga w przemyśleniach nad swoimi reakcjami. Z pewnością powrócę do tej książki.

Niezbyt ciekawa pozycja, niestety. Odkrywczej treści jest tu jak na lekarstwo, moja wiedza o tytułowym zjawisku właściwie się nie poszerzyła. Do większości przedstawionych wniosków doszedłem samodzielnie już wcześniej. Poszczególne aspekty problemu omówiono dosyć ogólnie, odwołując się do mało przekonujących eksperymentów i anegdot. Oprócz teorii jest jeszcze praktyka, czyli porady dotyczące walki z nieśmiałością. Mocno zalatują one "kołczingiem", np. narysuj siebie i powiedz, co widzisz, albo zrób tabelkę, w której wypiszesz to i owo. Mając na uwadze nazwisko autora oczekiwałem literatury o znacznie wyższej jakości.

Niezbyt ciekawa pozycja, niestety. Odkrywczej treści jest tu jak na lekarstwo, moja wiedza o tytułowym zjawisku właściwie się nie poszerzyła. Do większości przedstawionych wniosków doszedłem samodzielnie już wcześniej. Poszczególne aspekty problemu omówiono dosyć ogólnie, odwołując się do mało przekonujących eksperymentów i anegdot. Oprócz teorii jest jeszcze praktyka,...

Książka napisana została dawno temu, niektóre poruszane sprawy nie są już aktualne, przykłady podane często już nie mają prawa wystąpić. Nie zmienia to faktu, że "you get the idea". Pomoc działa więc.
Czasem, gdy widziałem wyniki badań, szeptałem "a więc jednak", zadziwiony trafnością. Nie jestem chronicznie nieśmiały, czytałem też książkę z samego zainteresowania tematem, a i tak byłbym w stanie powołać się na fragmenty, gdyż doskonale odwoływały się do rzeczywistości. Książce się po prostu wierzy. Potrafimy przecież poznać prawdę.

A ta prawda jest jakościowa.

Książka napisana została dawno temu, niektóre poruszane sprawy nie są już aktualne, przykłady podane często już nie mają prawa wystąpić. Nie zmienia to faktu, że "you get the idea". Pomoc działa więc.
Czasem, gdy widziałem wyniki badań, szeptałem "a więc jednak", zadziwiony trafnością. Nie jestem chronicznie nieśmiały, czytałem też książkę z samego zainteresowania tematem,...

Książka nieco leciwa - napisana w latach 70-tych XX wieku - ale wciąż warta przeczytania. Prezentuje ówczesny stan wiedzy psychologów na temat tytułowej nieśmiałości. Okazuje się, że ta "przypadłość" jest częsta, dotyka obu płci, pojawia się (i znika) w każdym wieku.
Zaletą ksiązki są propozycje działań, mających pomóc w wyjściu z nieśmiałośći.
Minusem jest wiek książki - prezentowane przykłady zachowań (powiedzmy "proszenie do tańca") zmieniły się w ciągu 40 lat.Z pewnością przydałoby się ukatualnienie. Szczególnie, że w dobie Internetu i gier video samotność i nieśmiałość mają dobrą glebę dla wzrostu.

Książka nieco leciwa - napisana w latach 70-tych XX wieku - ale wciąż warta przeczytania. Prezentuje ówczesny stan wiedzy psychologów na temat tytułowej nieśmiałości. Okazuje się, że ta "przypadłość" jest częsta, dotyka obu płci, pojawia się (i znika) w każdym wieku.
Zaletą ksiązki są propozycje działań, mających pomóc w wyjściu z nieśmiałośći.
Minusem jest wiek książki -...

Bardzo ciekawa książka, a co najważniejsze - wiele w niej prawdy. Trafne spostrzeżenia. Druga część troszeczkę mniej mi się podobała, ale pierwsza jak najbardziej na plus.

Bardzo ciekawa książka, a co najważniejsze - wiele w niej prawdy. Trafne spostrzeżenia. Druga część troszeczkę mniej mi się podobała, ale pierwsza jak najbardziej na plus.

Philip G. Zimbardo - jeden z najbardziej znanych współczesnych psychologów społecznych - rozpoczął swoje badania nad nieśmiałością po słynnym eksperymencie stanfordzkim. Zaczął on wtedy zadawać sobie pytania o to, czy można być więźniem samego siebie i doszedł do wniosku, iż osoby nieśmiały, to istoty żyjące wciąż pod nadzorem "złego strażnika", którym są oni sami. Efektem jego badań nad zjawiskiem tytułowej nieśmiałości jest właśnie opisywana tu przeze mnie książka. Dzieli się ona na dwie części. W pierwszej przeczytamy w o różnych hipotezach dotyczących genezy nieśmiałości, jej wpływie na ludzkie życie, zachowanie, uczucia. Przyjrzymy się jej skutkom osobistym, ale także społecznym, a także zajrzymy w głowę osoby nieśmiałej.
W drugiej zaś znajdziemy praktyczne porady i ćwiczenia, które pozwolą wyjść nam z nieśmiałości lub zacząć sobie z nią lepiej radzić. Są one oparte o doświadczenia Zimbardo z kliniki nieśmiałości, którą z powodzeniem prowadził.
Bardzo polecam osobom interesującym się psychologią, a także osobom nieśmiałym, które może po przeczytaniu nie staną się magicznie otwarte, ale będą mogły lepiej zbadać problem, który ich dotyczy.

Philip G. Zimbardo - jeden z najbardziej znanych współczesnych psychologów społecznych - rozpoczął swoje badania nad nieśmiałością po słynnym eksperymencie stanfordzkim. Zaczął on wtedy zadawać sobie pytania o to, czy można być więźniem samego siebie i doszedł do wniosku, iż osoby nieśmiały, to istoty żyjące wciąż pod nadzorem "złego strażnika", którym są oni sami. Efektem...

,,Każdy człowiek, doświadczający na swój własny sposób samotności i odosobnienia, pragnie zjednoczenia z innym człowiekiem. Tęskni do udziału w związku większym niż on sam. Zazwyczaj dąży do przezwyciężenia swojego odosobnienia poprzez jakąś formę miłości".

Prawda w tym jest, ale książka nie wiele pomoże. Nie wiem czy wynika to z tego faktu, iż jest przestarzała? ( 1994). Autor podsuwa wiele ciekawych ćwiczeń, ale są to takie ćwiczenia, które sami możemy przeprowadzić i znaleźć w sieci. Ameryki nie odkrył! Mało tego, książka nie pomaga, wprost przeciwnie, wprowadza Cię w depresyjny stan, albo po prostu przygnębia. Zamiast tryskać optymizmem, pisze o skrajnych odmianach nieśmiałości, które prowadzą do alkoholizmu czy bandytyzmu, jak na poradnik psychologiczny dla zwykłego człowieka - nie nadaje się do czytania. Zrozumieć to była jak dla mnie wielka nieprzyjemność.

Jest jedna trafna uwaga! ,, Tylko poprzez nasze wybory określamy sami siebie i zaczynamy kontrolować swój los".

Nie polecam. Jak najprościej walczyć z nieśmiałością? Przestawić się na takie myślenie, że bez rozmów, bez czynów nic nie wyniknie, ot co!.

,,Każdy człowiek, doświadczający na swój własny sposób samotności i odosobnienia, pragnie zjednoczenia z innym człowiekiem. Tęskni do udziału w związku większym niż on sam. Zazwyczaj dąży do przezwyciężenia swojego odosobnienia poprzez jakąś formę miłości".

Prawda w tym jest, ale książka nie wiele pomoże. Nie wiem czy wynika to z tego faktu, iż jest przestarzała? ( 1994)....

Uważam, że praca profesora Zimbardo na temat nieśmiałości jest dziełem bardzo ważnym, ponieważ uzmysławia bardzo duży problem społeczno-psychologiczny istniejący w każdej społeczności. Dzięki lekturze nieśmiali mogą zrozumieć mechanizmy działania nieśmiałości i uzmysłowić sobie, że nie są jedynymi osobami borykającymi się z ta przypadłością, natomiast osoby nieborykające się z problemem mają okazję do zrozumienia świata ludzi nieśmiałych.

Uważam, że praca profesora Zimbardo na temat nieśmiałości jest dziełem bardzo ważnym, ponieważ uzmysławia bardzo duży problem społeczno-psychologiczny istniejący w każdej społeczności. Dzięki lekturze nieśmiali mogą zrozumieć mechanizmy działania nieśmiałości i uzmysłowić sobie, że nie są jedynymi osobami borykającymi się z ta przypadłością, natomiast osoby nieborykające...

Książka warta przeczytania, aczkolwiek do osiągnięcia pełnego sukcesu niezbędna jest przede wszystkim praktyka. Przedstawione w niej przykłady nieśmiałych osób wywoływały u mnie różne uczucia a zamieszczone propozycje ćwiczeń stanowiły dla mnie inspirację do ich praktycznego wykorzystania. Jeżeli jesteś osobą nieśmiałą lub interesujesz się zagadnieniem nieśmiałości, to jest to pozycja w sam raz dla Ciebie. Polecam!

Książka warta przeczytania, aczkolwiek do osiągnięcia pełnego sukcesu niezbędna jest przede wszystkim praktyka. Przedstawione w niej przykłady nieśmiałych osób wywoływały u mnie różne uczucia a zamieszczone propozycje ćwiczeń stanowiły dla mnie inspirację do ich praktycznego wykorzystania. Jeżeli jesteś osobą nieśmiałą lub interesujesz się zagadnieniem nieśmiałości, to jest...

Bardzo podoba mi się szerokie spojrzenie autora na problem nieśmiałości. Zimbardo prezentuje różne koncepcje przyczyn tego zjawiska. Przedstawia ja w świetle badań naukowych, pokazuje jak prowizoryczne zdarzenia mogą odcisnąć piętno na naszym poczuciu wartości. Ponadto rozpatruje ten problem pod kątem kulturowym, zwracając uwagę na to, jak wartości społeczne wpływają na pewność siebie człowieka. Kolejnym plusem są wypowiedzi autentycznych osob (również sławnych),dla których chorobliwa nieśmiałość nie jest czyms obcym. Dzięki etapowo przedstawionym ćwiczeniom, Zimbardo unika chaosu i prowadzi czytelnika ''za rączkę'' po kolejnych poziomach wnikania w głąb siebie.

Bardzo podoba mi się szerokie spojrzenie autora na problem nieśmiałości. Zimbardo prezentuje różne koncepcje przyczyn tego zjawiska. Przedstawia ja w świetle badań naukowych, pokazuje jak prowizoryczne zdarzenia mogą odcisnąć piętno na naszym poczuciu wartości. Ponadto rozpatruje ten problem pod kątem kulturowym, zwracając uwagę na to, jak wartości społeczne wpływają na...