Książkę oceniłam na 7 gwiazdek, ponieważ jak na debiut jest ona bardzo dobra. Tę książkę dostałam w prezencie - podejrzewam, że sama bym jej nie kupiła.
Dlaczego? Otóż, już sam tytuł lekko mnie odstrasza - w szkole temat Świtezi wałkowaliśmy na polskim już miliony razy, dlatego mam pewną niechęć do tego jeziora.
No ale stało jak się stało dostałam ją. Powiem tak - niezbyt chętnie brałam się za lekturę tej pozycji, ale cóż - osoba która mi ją podarowała oczekiwała mojej opinii, więc chcąc nie chcąc musiałam się za nią w końcu chwycić.
Mimo mojej początkowej niechęci, książka bardzo mnie wciągnęła. Niemalże wszędzie z nią chodziłam, byle tylko przeczytać co się stanie dalej. I tak, przeczytałam ją w dwa dni (i tak długo, jak na taką grubość, ale do dyspozycjii miałam tylko szkolne przerwy i wieczory). Nie żałuję - historia Wojtka bardzo mnie zainteresowała.

Mam tylko kilka zastrzeżeń.
Po pierwsze.
Po spotkaniu autorskim dowiedziałam się, że tę książkę napisała pani z myślą o swoich uczniach, którzy nie lubią opisów, lubią za to dynamiczną akcję. Mnie właśnie brakuje tu tych kilku opisów miejsc czy bohaterów - nie mam na myśli dwustronnicowego wywodu dotyczącego kory drzewa rosnącego obok chatki Olgi. Mam na myśli coś w stylu krótkiego, acz klimatyczego opisu sytuacji. Akcja, według mnie, dzieje się trochę za szybko - w jedym rozdziale Svetlana znajduje - podobno ciężki - sposób na pozbycie się klątwy, a już w kolejnym staje się normalną dziewczyną. Dobrze by było, gdyby akcja miejscami zwalniała i potem znowu nabierała tempa, a nie cały czas leciała pełną parą.

Po drugie - sądzę, że autorka niepotrzebie używa młodzieżowego slangu w opisach (gdy jakieś jednak się pojawiają). Książka i bez tego jest idealną pozycją dla młodych ludzi, a te potoczne słówka, pojawiające się gdzieniegdzie, wydają się trochę wstawione tam na siłę i psują klimat całej książki.

Po trzecie - bardzo nie spodobało mi się zakończenie. Nie będę tu spoilerować - ale zaskoczy was, uwierzcie.

Nie myślcie sobie, że jestem Grumpy Cat'em i do końca zhejtuje naszą debiutantkę. Było też kilka pozytywnych cech.

1. Temat słowiańskich mitów i legend nie jest często spotkany w powieściach młodzieżowych - o ile w jakichkolwiek jest spotykany. Plus za ogrinalność :D

2.Książka ma bardzo intrygującą okladkę, podoba mi się.

3.Książka jest takiej grubośći, że wydaje mi się, że nawet największy leń przeczyta ją bez zmęczenia.

4. Było ich więcej, ale to wszystko powiedzieli już przedmówcy, więc nie widze sensu w powtarzaniu się :)

Ogólnie rzecz biorąc, książkę szczerze polecam.
Jest świetnym pomysłem na przezent dla nastolatka.

Książkę oceniłam na 7 gwiazdek, ponieważ jak na debiut jest ona bardzo dobra. Tę książkę dostałam w prezencie - podejrzewam, że sama bym jej nie kupiła.
Dlaczego? Otóż, już sam tytuł lekko mnie odstrasza - w szkole temat Świtezi wałkowaliśmy na polskim już miliony razy, dlatego mam pewną niechęć do tego jeziora.
No ale stało jak się stało dostałam ją. Powiem tak - niezbyt...