Coben - jak zwykle mistrz gatunku. Historia wciągająca, trzymająca w napięciu i ciekawości do ostatniej strony. Ale jednak.. Mam wrażenie, że ukochany Myron ma na prawdę kompleks superbohatera, jest psychicznie megaodporny i jeszcze ma dar do wychodzenia z każdej tragicznej opresji żywym (nie napisze bez szwanku, bo wiadomo to nie prawda). Ale kurcze, panie Coben proszę niech ten facet zazna wreszcie osobistego szczęścia, na więcej niż chwilę. Bo jak nie on, to ja się załamię.. Zawsze w historiach z Myronem i Winem ujmowało mnie i przekonywało to jacy są uatentyczni, że autor nie szczędzi im osobistych trudów, ukazuje nam ich bogaty i złożony świat przeżyć, towarzyszymy im w ich trudnych osobistych historiach a jednak..Po przeczytaniu "Zaginionej" w mom odczuciu pan Coben przesadził z dawką cierpienia dla Myrona, tyle ludzi bliskich mu albo zmarło albo chronicznie ich życie jest zagrożone a mimo to bohater jeszcze ma siłę walczyć z całym światem i doświadcza znowy trudu i cierpienia, któregon myśle, że normalny człowiek by mógł po prostu nie wytrzymać. Z drugiej strony to jest właśnie urok historii i bohaterów Harlana Cobena. I mimo, że mam swoje wizjie przyszłości Myrona i Wina to jednak to co przedstwwia nam autor jest wyjątkowe i bezcenne, nawet jeżeli lekko przerysowane.
Książkę oczywiście polecam.

Coben - jak zwykle mistrz gatunku. Historia wciągająca, trzymająca w napięciu i ciekawości do ostatniej strony. Ale jednak.. Mam wrażenie, że ukochany Myron ma na prawdę kompleks superbohatera, jest psychicznie megaodporny i jeszcze ma dar do wychodzenia z każdej tragicznej opresji żywym (nie napisze bez szwanku, bo wiadomo to nie prawda). Ale kurcze, panie Coben proszę...