W cyklu poświęconym okresowi międzywojennemu tom poświęcony aferom i skandalom (i tak też zatytułowany) napisał Sławomir Koper. I to dobrze, bo zrobił to całkiem ciekawie, pisząc przystępnie i żywym językiem, bo jest specjalistą od tej tematyki i potrafi ją dobrze przekazać. Z punktu widzenia formy i autorstwa - bardzo dobrze. Porównując do wcześniej czytanych tomów - również. Koper potrafi pisać, zaciekawić, dobrać słowa, ułożyć wywód. To się po prostu dobrze czyta. Ale to nie wszystko. W książce mamy liczne zdjęcia i tu są one dobrze dobrane i zestawione, czego nie można powiedzieć o innych tomach.
Więc co jest nie tak? Chyba dobór treści. Rozumiejąc wymogi serii i ograniczenia w liczbie stron można było oczekiwać innego doboru materiału. Owszem, jeśli już Koper zabrał się za jakiś temat, starał się go dogłębnie i w pełni przedstawić, jednak sam dobór wątków może budzić wątpliwości. Zanim je przedstawię, zwrócę uwagę, że może część tematów miała trafić do innych części cyklu i dlatego tak wypadło. Ale do rzeczy. Pomijając kalendarium, życiorysy i bibliografię, kolejne rozdziały dotyczą: zabójstwa prezydenta Narutowicza, zaginięcia generała Zagórskiego, romansu Piłsudskiego z Eugenią Lewicką, sprawy ministra Czechowicza, procesu Gorgonowej, drugiego małżeństwa prezydenta Mościckiego i samobójstwa Walerego Sławka. I tu rodzi się zdziwienie, że brak jakiegoś porządku w tym wszystkim. Bo proces kryminalny Gorgonowej jakoś nie pasuje do pozostałych tematów. Bo obok spraw ewidentnie politycznych (Zabójstwo Narutowicza, sprawa Zagórskiego i Czechowicza) są wątki obyczajowe (vide Piłsudski i Mościcki). Jednocześnie brakuje np. zabójstwa ministra Pierackiego, afery Michała Żymierskiego z maskami gazowymi w tle, niewyjaśnioną sprawę śmierci żony Tadeusza Zdzisława Ścibor-Rylskiego, skandalu korupcyjnego Wandy Parylewicz, afery gospodarcze dojlidzką i żyrardowską. To nie wyczerpuje listy możliwości, Czy wybrane przez Kopera afery były reprezentatywne dla epoki? Może tak, jednak to nie zmienia faktu, że pewne wątki polityczne powinny znaleźć się w częściach o polityce, a tu oczekiwałem bardziej obyczajowo-kryminalnych przypadków. Ale czyta się to dobrze.
PS. Częścią książki są życiorysy. Bardzo ładnie napisany biogram Dmowskiego zawiera jednak dziwny zapis: "Zmarł w miejscowości pod Łomżą (...)", choć wiadomo, że był to majątek Drozdowo (nawet krócej by brzmiało...).

W cyklu poświęconym okresowi międzywojennemu tom poświęcony aferom i skandalom (i tak też zatytułowany) napisał Sławomir Koper. I to dobrze, bo zrobił to całkiem ciekawie, pisząc przystępnie i żywym językiem, bo jest specjalistą od tej tematyki i potrafi ją dobrze przekazać. Z punktu widzenia formy i autorstwa - bardzo dobrze. Porównując do wcześniej czytanych tomów -...