Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam tak beznadziejną książkę. Gdyby nie należała do mnie to odeszłabym od mojej zasady i nie czytałabym do końca.
Dla mnie ta powieść jest fatalna pod każdym względem! Nieważne jak bardzo bym tego chciała, nie udało mi się wyciągnąć z tej książki niczego pozytywnego, niczego co uznałabym za plus bądź czegoś dla czego warto by ją przeczytać.

Po pierwsze co najbardziej daje się odczuć to język. Mam wrażenie, że autorka strasznie główkowała nad dialogami i opisami co w rezultacie wyszło strasznie sztucznie. Po drugie, za dużo przekleństw i ordynarnego słownictwa jak na rok 1910. Po trzecie, główna bohaterka. Nie pamiętam kiedy ostatnio czołowa postać mnie tak irytowała! Momentami zaczynałam tracić wiarę, że w ogóle uda mi się doczytać tę książkę do końca. Z reguły tego nie robię, ale pozwolę sobie wstawić jeden z komicznych cytatów dotyczy on zwykłej rozmowy z portierką: "mnie też było miło poznać. Bardzo jesteś mila, tłusta krowo - zaczęła - a pedziem możesz nazwać swojego starego, codzień obraca inną podczas gdy ty tu siedzisz' - tak wyraża się dama żyjąca w roku 1910. Dramat w papierowej postaci.

Okropnie mi się czytało, nie chce mieć tej książki u siebie, bo nawet nie zasługuje na to by ją trzymać na półce. Sam wątek kryminalny strasznie kulał, nie interesowało mnie kto jest 'tym zbrodniarzem'. Nie nie i jeszcze raz nie. Nigdy więcej. I pomyśleć, że powstały kolejne części. Trzeba by spalić wszystkie książki świata abym ponownie sięgnęła po kolejną część o Klarze Schulz.

Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam tak beznadziejną książkę. Gdyby nie należała do mnie to odeszłabym od mojej zasady i nie czytałabym do końca.
Dla mnie ta powieść jest fatalna pod każdym względem! Nieważne jak bardzo bym tego chciała, nie udało mi się wyciągnąć z tej książki niczego pozytywnego, niczego co uznałabym za plus bądź czegoś dla czego warto by ją...