Gdybym miała wybierać lekturę sugerując się okładką, to tę książkę ominęłabym szerokim łukiem. I to byłby błąd. Okładka jest paskudna i może sugerować jakieś tanie babskie czytadło. A czym jest w rzeczywistości? Pozornie wydawać by się mogło, że to dość sztampowa opowieść, która poza banalną warstwą wierzchnią nie niesie żadnej głębi. I być może taka dla niektórych pozostanie. Dla mnie, każda kolejna strona odkrywała kolejne warstwy i poruszała pokłady myśli i uczuć. A najwięcej dojrzałam w niej już po lekturze, miałam wrażenie, że wchodziłam w kolejne warstwy, które poruszyły moje jestestwo. Niby zwyczajne spotkanie przypadkowych ludzi w sytuacji na którą nie mieli wpływu i w miejscu, które niewiele może wydobyć, a jednak. Najpierw pojawiają się emocje towarzyszące zamknięciu, ale one nie mają tu większego znaczenia, chyba, że potraktujemy to jako wyzwalacz do przedstawienia opowieści dziewięciu osób. Ich historie pokazują, choć są zupełnie różne, jeden wspólny mianownik. Tym mianownikiem jest ucieczka. Ucieczka przed niewłaściwymi relacjami, nieszczęściem, którym z nikim nie można się podzielić, niespełnionym życiem, albo też odkryciem, że od życia oczekuje się czegoś zupełnie innego niż się ma. Ucieczką do siebie, w poszukiwaniu siebie i swojej drogi, w cierpieniu, które jest błędnie odczytywane przez najbliższych, w samotności, przed krzywdą, która wydaje się niewidzialna. I im dłużej się nad tym zastanawiam, tym większy ogarnia mnie smutek. Na swojej drodze spotykamy osoby, z którymi wchodzimy w relacje z różnych powodów, często nie znając historii tych osób i nie odsłaniając swojej. Tej jednej niezwykłej rzeczy, która może zmienić patrzenie na świat. I na tych, którzy znajdują się obok. A może tylko obcy potrafią nas zrozumieć, może muszą spotkać się ze sobą obcy ludzie, jak w tej książce, żeby mieć odwagę powiedzieć prawdę o sobie. Może będąc w najbliższych relacjach jesteśmy sobie zupełnie obcy. Cóż, każdy musi rozsądzić to sam. Może mnie poniosło i zobaczyłam w tej książce zbyt wiele, a może nie... W każdym razie warto się nad "Jedną niezwykłą rzeczą" pochylić i spróbować znaleźć tam coś dla siebie. I do tego dokłada się klimat Indii, choć rzecz dzieje się w Stanach. Jakby nie było Indie to kraj, do którego wielu ucieka w ten czy inny sposób, aby odnaleźć własne ja. Niektórym być może się udaje, śmiem jednak sądzić, że większości nie, ale to już zupełnie inna historia.

Gdybym miała wybierać lekturę sugerując się okładką, to tę książkę ominęłabym szerokim łukiem. I to byłby błąd. Okładka jest paskudna i może sugerować jakieś tanie babskie czytadło. A czym jest w rzeczywistości? Pozornie wydawać by się mogło, że to dość sztampowa opowieść, która poza banalną warstwą wierzchnią nie niesie żadnej głębi. I być może taka dla niektórych...