"Droga nie wybrana"
W żółtym lesie rozchodziły się dwie drogi.
Niestety nie mogłem się rozdzielić
na obie i pozostać jednym wędrowcem,
Długo stałem w dal jednej patrząc,
aż po miejsce gdzie ginęła w zaroślach.

Jednak wybrałem drugą, równie dobrą
ot może dlatego, że bardziej przyciągała
zarośnięta trawą, kusiła do deptania
choć, gdyby się przyjrzeć, obie drogi
miały takie same ślady używania.

Tego ranka obie były równo przykryte
liśćmi bez świeżej czerni nowych śladów.
Cóż, pierwszą zachowam na inną okazję
-myślałem- gdzieś świadom, że ścieżki wymagają konsekwentnych kroków i pewnie nigdy tu nie wrócę.

I pewnie powiem kiedyś z westchnieniem
lata całe od tej chwili:
w lesie rozdzielały się dwie drogi.
Wybrałem mniej uczęszczaną
i w efekcie całą resztę."

Nie, to nie jest tłumaczenie S. Barańczaka.
Dla siebie potrzebowałam własnych słów i rytmu - Frost okazał się poetą, którego muszę sobie sama przepisywać, tak jak S.T. Eliota, Donne'a - nie brzmi mi tu "precyzja i elegancja" Barańczaka, wolę własną niezgrabność i chropawość. Z całym szacunkiem dla tłumacza mocno zasłużonego w przybliżaniu smaku i zapachu angielskojęzycznej poezji.

"Droga nie wybrana"
W żółtym lesie rozchodziły się dwie drogi.
Niestety nie mogłem się rozdzielić
na obie i pozostać jednym wędrowcem,
Długo stałem w dal jednej patrząc,
aż po miejsce gdzie ginęła w zaroślach.

Jednak wybrałem drugą, równie dobrą
ot może dlatego, że bardziej przyciągała
zarośnięta trawą, kusiła do deptania
choć, gdyby się przyjrzeć, obie drogi
miały takie...