"Pas Deltory" napisany przez Emily Rodda, często nazywany jest australijską odpowiedzią na Harrego Pottera. Został przetłumaczony na 29 języków i osiągnął sprzedaż ponad 15 milionów egzemplarzy.

"Oto moi pupile, moi kompani. (...) Nazywają się: Pycha, Egoizm, Nienawiść i Chciwość. (...) Bo choć każdy ma jedną z tych przywar, które wymieniłem, to żaden nie nosi nazwy odpowiadającej jego wadzie. Potwór Chciwość nie jest chciwy, Pycha nie jest pyszny, Egoizm nie jest samolubny. Nienawiść też nie jest samolubny, o nie. Co najważniejsze, nigdy w życiu nikogo nie nienawidził."

Trójka przyjaciół po zwycięskiej walce w Labiryncie Bestii zmuszona jest podróżować po zmroku, żeby nie rzucać się w oczy potworom. Władca Mroku wie już, że trzech wędrowców usiłuje odnaleźć ukryte klejnoty z Pasu Deltory. Nie wie jednak, jak niewiele im zostało do ukończenia misji. Po drodze do miejsca ukrycia ostatniego klejnotu, udali się także do Tory. Niestety okazało się, że jej mieszkańcy przed laty złamali obietnicę daną królowi i miasto jest opuszczone. niezbyt dobrych humorach udali się więc do Doliny Zagubionych po diament, który miał wypełnić ostatnie puste miejsce w Pasie Deltory. Tam jednak trafiają na Strażnika doliny. Żeby odzyskać klejnot muszą rozwiązać zagadkę. Zdaje się, że to jak do tej pory najtrudniejsze z zadań, które mieli do wykonania. Muszą na podstawie wskazówek ukrytych w zamku Strażnika, odgadnąć jego imię. Czy Lief, Barda i Jasmine są w stanie wygrać tę grę?

"Tutaj się imię sekretne zawiera.
Początek grzechu Pychy to pierwsza litera.
Jeśli ostatnia i drugą chcesz znać,
Bliźniacze błędy pomnóż przez dwa,
Przelicz alfabet i już je masz.
Trzecia zaczyna blask roziskrzony -
Klejnot rogaty w zamku ukryty
czy punkt, co rozświetla w noc nieboskłony?
Czwarta to prosta suma radości,
Którą obdarzam wszystkich swych gości."

Wreszcie doczekałam się naprawdę wciągającego tomu. Ten na pewno będzie jednym z moich ulubionych. Akcja zaczyna się tak naprawdę już na samym początku i trzyma aż do ostatniej strony. Co prawda bohaterowie książki, po tylu przygodach, mogliby już trochę dojrzeć. Rozumiem, że każda część nie przekracza nawet 200 stron i nie ma tu miejsca na dorastanie, no ale... Jest jak jest. Nie można mieć wszystkiego.
Jeśli mowa o autorce to nic się tu nie zmieniło. Ciągle mamy te same proste schematy, powtarzane przy każdym tomie. Różni się zawsze miejsce, potwór i klejnot. Czy mi to przeszkadzało? Na szczęście nie. Dzięki temu, mimo iż czytelnik wiedział czego się spodziewać, nadal czytało się książkę z przyjemnością. Emily Rodda udowadnia za każdym razem, że nawet prosty styl pisania, kierowany głównie do dzieci (bo to dla nich dedykowane są te książki) mogą zachwycić również starsze osoby. "Pas Deltory" to bardzo ciekawa seria, która może umilić nam czas pomiędzy czytaniem innych bardziej górnolotnych książek.

"Pas Deltory" napisany przez Emily Rodda, często nazywany jest australijską odpowiedzią na Harrego Pottera. Został przetłumaczony na 29 języków i osiągnął sprzedaż ponad 15 milionów egzemplarzy.

"Oto moi pupile, moi kompani. (...) Nazywają się: Pycha, Egoizm, Nienawiść i Chciwość. (...) Bo choć każdy ma jedną z tych przywar, które wymieniłem, to żaden nie nosi nazwy...