Czy kiedykolwiek doczekamy się odpowiedzi z innej planety? Czy to, że kosmos milczy jest naszą winą, bo nie potrafimy wyjść poza zamknięty tok rozumowania? Według Paula Daviesa - po trosze tak. Autor jednak nie należy do szalonych naukowców, zatwardziałych fanów science fiction czy ufologów, który wypatrują tajemniczych spodków. To osoba błyskotliwa i zabawna, która poszukuje rozwiązania. Przy czym nie stara się nas przekonać do swoich racji, tylko otworzyć zakonserwowany umysł oraz porzucić wszelkie ograniczenia. To przynajmniej można wysnuć z jego książki „Milczenie gwiazd: W poszukiwaniu pozaziemskiej inteligencji.”

Podstawą do sięgnięcia po ten temat była instytucja SETI [Search for Extraterrestrial Inteligence] oznaczającej poszukiwanie pozaziemskiej inteligencji. To swoisty hołd dla badacza Franka Drake’a, pierwszego wolnomyśliciela w dziedzinie astrofizyki.

Myślenie SETI wymaga od nas porzucenia wszelkich koncepcji na temat natury życia, umysłu, cywilizacji, technologii i przeznaczenia społeczności. W skrócie oznacza to, że musimy wyobrazić sobie niewyobrażalne.

„Milczenie gwiazd” ma w sobie zalety, które powinna mieć każda współczesna literatura popularnonaukowa: porządek, lekkość w treści, przystępność i przede wszystkim swoisty przymus do wyciągnięcia własnych wniosków.

Autor podaje kilka możliwości, wniosków, teorii, nie tyle swoich, co osób z różnych środowisk – od ścisłych umysłów po gwiezdnych marzycieli. Nic nie dementuje, z nikogo nie żartuje, szanuje zdanie każdej jednostki. Podaje kilka punktów widzenia, samemu będąc jedynie biernym obserwatorem. To czyni te rozważania nie tyle naukowymi, co społecznymi na temat najbardziej nurtującego nas pytania: Czy jesteśmy we wszechświecie sami?

Wierzysz w inne ziemie czy nie? Zapewne każdy z nas został zapytany o to przynajmniej raz. Davies wszystko podsumował oraz odpowiedział z trzech punktów widzenia (naukowca, filozofa i marzyciela), a pod każdą z nich podpisuję się obiema rękami i nogami. A jaka jest ich treść? Żeby nie zdradzać powiem tylko, że przyjemnie zaskakująca.

Katarzyna Barańska