W przekroju całej książki, kwestia, z którą się zmierzę, odegrała w kryminale Cobena epizodyczną rolę, ale ze względu na jej obecność uznałem, że warto o niej coś napisać. Właśnie przez to, że ten temat się pojawił, podniosła się troszkę w mojej opinii sama wartość książki. Jak nie wiele czasem trzeba, żeby wpłynąć na czyjeś zdanie...
Otóż, do rzeczy,...,
Temat związany jest z naszym przemijaniem, starością, próba odnalezienia się w tak trudnym dla nas momencie życia i zmierzenia się z czymś ostatecznym, z końcem naszego istnienia, które może nadejść w każdej chwili. Młodzi ludzi uciekają od tego tematu, nie chcą z nim się w ogóle mierzyć. Unikają starszych ludzi, lekceważą ich, ignorują, traktują jak powietrze, jak coś niepotrzebnego, nieraz się brzydzą.
Największą winę ponosi za to nasz rozpędzony świat, którego dynamika wpływa na czasy, które ciągle pędzą, zmieniając je, w dużej części na gorsze. Zmieniają się czasy, zmieniają się ludzie, a więc zmieniają się pokolenia i cały ten mechanizm mknie i sunie nieprzerwanie do przodu..., spójrzmy na dzisiejszą technologię, jak na przestrzeni przykładowo pięćdziesięciu lat zmieniała się..., jak wielka przeszła metamorfozę i przede wszystkim, co ona robi z dzisiejszym światem, który wariuje z coraz większym szaleństwem.
Więc skoro człowiek jako jednostka jest dzisiaj niczym, więc co można w tej kwestii powiedzieć o osobach starszych...
Przecież jeśli doczekamy starości, to staniemy się takimi samymi ludźmi, jak dzisiejsi staruszkowie. Jeśli czas pozwoli to i tak przed tym nie uciekniemy. Pytanie tylko, czy doczekamy..., a teraźniejszość obecnie pisze coraz czarniejszy scenariusz...
Jednak bez względu na wszystko zapamiętajmy..., jakimi ludźmi będziemy dla innych, tym bardziej starszych, to wszystko wróci do nas, gdy my będziemy starzy...

Nic, co na pierwszy rzut oka wydaje się tak oczywiste, wcale nie musi takie być. Pozory to wielka zasłona dymna, która okrywa mglistym tłem nasze spojrzenie na świat. W wyniku tego, to co widzimy nie jest tak do końca, zgodne z rzeczywistością. Wysuwamy pochopne wnioski, snujemy domysły, wypuszczamy na wolność wodze naszej wyobraźni. To wszystko czyni wielkie zamieszanie w postrzeganiu ludzi, schematów ich zachowań, sposobów reagowania na konkretne sytuacje...
Czasami zło kryje się w człowieku, który na zewnątrz wygląda zupełnie niewinnie, nieskalanie..., a w środku tkwi bestia, która dobrze się maskuje. Tak samo może się dziać w odwrotną stronę. Ktoś, kto ma opinię strasznej, potwornie złej osoby może być w rzeczywistości kimś dobrym...
Pozory mylą i tym razem okazję, by się o tym przekonać miał bohater tej książki Cobena, Myron Bolitar, były agent FBI, a obecnie charyzmatyczny agent sportowy, który ma niezwykłą skłonność do tego, by wmieszać się w jakąś z pozoru nie groźną afferę. Miłośnicy Cobena dobrze znają tego gościa.

Na początku, zanim tak na dobre wczytałem się w książkę, nie sądziłem, że pozostawi po sobie tak pozytywne wrażenie. Pozory i mnie też czasem prześladują.
Książkę czyta się błyskawicznie, strony fruwają przed oczami czytelnika, ale to przecież jest oczywiste, to w końcu Coben.
Choć książki Cobena nie wyglądają tak kolorowo i znakomicie, jak to opisują często wydawcy na okładce, z tyłu książki, to jednak mają coś w sobie. Te osoby, które zajmują się marketingiem jego książek, robią naprawdę kawał dobrej roboty, ponieważ przy takiej ilości książki, którą wydaje Coben, nie zawsze przekłada się to na jakość. Nie wszystkie jego kryminały, które miałem okazje przeczytać, zrobiły na mnie jakieś wielkie wrażenie, ale w przypadku chociażby "Jednego fałszywego ruchu", mogę śmiało powiedzieć, że to całkiem dobry kryminał...
Nie często to się zdarza, ale tym razem, w tej książce, Coben zaskoczył mnie również zakończeniem..., i to również wpłynęło na moją ocenę...

Zapamiętajmy...
Nie dajmy się pozorom, niech nie robią nam wody z mózgu...

W przekroju całej książki, kwestia, z którą się zmierzę, odegrała w kryminale Cobena epizodyczną rolę, ale ze względu na jej obecność uznałem, że warto o niej coś napisać. Właśnie przez to, że ten temat się pojawił, podniosła się troszkę w mojej opinii sama wartość książki. Jak nie wiele czasem trzeba, żeby wpłynąć na czyjeś zdanie...
Otóż, do rzeczy,...,
Temat związany...