Joyce a liberatura to polska wersja wydanej w listopadzie zeszłego roku anglojęzycznej monografii Katarzyny Bazarnik, znanej badaczki twórczości autora Ulissesa. James Joyce – Irlandczyk wyrosły w kulcie Księgi z Kells, był głęboko wrażliwy na materialne i wizualne cechy dzieła literackiego. Znalazło to odzwierciedlenie zarówno w Ulissesie, jak i w Finnegans Wake oraz jego fragmentach publikowanych w osobnych tomikach. Joyce nie tylko stosował własną, odmienną od anglosaskiej typografię, angażował się w projektowanie okładek, ale również powiązał tekst z materialną przestrzenią książki, antycypując w ten sposób liberaturę. Bazarnik pokazuje, jak twórczość irlandzkiego klasyka wyrasta z tradycji Sterne’a, Blake’a czy Mallarmégo, pozostając równocześnie w zgodzie z duchem dwudziestowiecznej awangardy. Z drugiej strony, sam Joyce służy jako inspiracja dla kolejnych pisarzy, takich jak B.S. Johnson, Raymond Federman i współcześni twórcy. Odczytane z perspektywy liberatury dzieło Joyce’a nabiera nowego wymiaru, domagając się lektury kompleksowej, z uwzględnieniem sfery niewerbalnej w precyzyjnie zakomponowanej przez pisarza przestrzeni tomu.