..."Dzieliliśmy mieszkanie przez tak wiele lat, że zabawnie byłoby, gdybyśmy wylądowali w jednej celi". - Sherlock do Watsona w opowiadaniu "Charles Augustus Milverton"

Pierwsze opowiadanie cyklu pt. "Pusty dom" - jest jednym z moich ulubionych - a przynajmniej z tych, do których podchodzę dość emocjonalnie. Nie jest też żadnym spojlerem napisanie, że w tym opowiadaniu Sherlock wraca po TRZECH LATACH udawanej śmierci.

Reakcja Watsona rozbroiła mnie całkowicie i bardzo wzruszyła. Wstrząs, szaleńcza radość, zaskoczenie i wybaczenie - wszystko od razu, bez namysłu, bez słowa skargi. A później - z jaką gorliwością i entuzjazmem, z bronią w kieszeni, udał się za Sherlockiem w pościg za zbrodniarzem! O tak - Watson to jeden z moich ulubionych bohaterów literackich w ogóle:)!!!

Moje uczucia co do Sherlocka, są całkowicie inne! To prawda, że wytłumaczył się całkiem dobrze, mogę też uznać racjonalność jego motywów. Ale na miejscu Watsona - najpierw bym go udusiła, później pobiła, a dopiero na końcu uściskała ze łzami w oczach!!!

Sherlock zmienia nieco swój charakter w tych opowiadaniach. Staje się bardziej łagodny, współczujący i wyrozumiały wobec ludzi. Jednocześnie jego stosunek do Watsona jest bardzo serdeczny i oparty na wielkim wzajemnym zaufaniu. Zwłaszcza widać to w opowiadaniach "Charles Augustus Milverton" i "Abbey Grange" - bo w obu tych opowiadaniach - i Sherlock i Watson - wspólnie decydują się nagiąć prawo, by chronić ludzi.

Opowiadanie "Charles Augustus Milverton" jest świetne - bo też tytułowy bohater był arcyłotrem - zimnym, inteligentnym, okrutnym szantażystą. Sherlock całkowicie zmienia w tym opowiadaniu swój charakter, znika całe jego opanowanie, cała sztuka dedukcji, a zostaje tylko szaleństwo i żądza przygód. Zresztą w tym opowiadaniu wszystko wymyka się spod kontroli, a zakończenie jest nieoczekiwane. Rozmowa Sherlocka z Watsonem o zaręczynach, śmieszy mnie do łez - ten krzyk Watsona: "Holmesie, na litość boską!", a Sherlock odpowiada: "Potrzebowałem informacji, Watsonie!". Albo kiedy rozmawiają o włamaniu do Milvertona i Sherlock mówi do Watsona: "-Nie zabieram cię ze sobą.", a Watson odpowiada: "- W takim razie nigdzie nie idziesz". Zwykle też nie zwracałam uwagi na Lestrade'a - ale w tym opowiadaniu jest świetny i ironiczny, kiedy opisuje dwóch sprawców włamania:)!

..."Dzieliliśmy mieszkanie przez tak wiele lat, że zabawnie byłoby, gdybyśmy wylądowali w jednej celi". - Sherlock do Watsona w opowiadaniu "Charles Augustus Milverton"

Pierwsze opowiadanie cyklu pt. "Pusty dom" - jest jednym z moich ulubionych - a przynajmniej z tych, do których podchodzę dość emocjonalnie. Nie jest też żadnym spojlerem napisanie, że w tym opowiadaniu...