Saga o Fjällbace nie jest mi obca - jak to często u mnie bywa oczywiście zaczęłam ją w zupełnie innej kolejności i dopiero teraz przyszła pora na pierwszy tom.
Z książkami Camilli Läckberg mam pewien problem, wątki kryminalne są dla mnie bardzo ciekawe, intrygujące, potrafią mnie trzymać w napięciu, wydają się naprawdę przemyślane, skomplikowane, a jednak nie na tyle, bym czuła się zagubiona i głupia, lecz cała otoczka wokół głównej sprawy jest bardzo, bardzo słaba - językowo, emocjonalnie i gdy skupiamy się na pozostałych wątkach.
Język jest niesamowicie prosty i pewnie to wpływa na szybkość czytania, ale w tym momencie mojej książkowej przygody to dla mnie za mało. Jest on pozbawiony jakiegokolwiek piękna, nie posiada w sobie nic specjalnego, co wyróżniałoby go na tle innych książek, momentami, zwłaszcza przy scenach toczących się wokół romansu Eriki i Patrika - miałam wrażenie, że jest to wyjątkowo niskich lotów roleplay, z którym można bez problemu spotkać się w internecie. To odbiera większość gwiazdek tej książce, wszystko było zbyt płaskie, zbyt nienaturalne, zbyt sztywne, pozbawione chemii między bohaterami, czasami wręcz głupkowate. Przesadzony, zahaczający o groteskę szef Patrika, mało wyraźni, właściwie pozbawieni charakterów poboczni bohaterowie (chociaż o głównych też nie da się za dużo powiedzieć, poza tym, że mieli być "mili, wyjątkowi dla siebie" i chyba trochę zbyt przeidealizowani dla pani Läckberg). Niejednokrotnie miałam wrażenie, że autorka najchętniej leciałaby tylko z fabułą kryminału i dialogami, bez problemu pozbywając się wszelkich innych opisów w książce, ale "jak trzeba to trzeba".
Dlatego ciężko mi ocenić tę książkę. Wątek kryminalny - naprawdę dobry, akurat je u Pani Läckberg lubię, ale cała reszta... Niestety, nie dla mnie.

Saga o Fjällbace nie jest mi obca - jak to często u mnie bywa oczywiście zaczęłam ją w zupełnie innej kolejności i dopiero teraz przyszła pora na pierwszy tom.
Z książkami Camilli Läckberg mam pewien problem, wątki kryminalne są dla mnie bardzo ciekawe, intrygujące, potrafią mnie trzymać w napięciu, wydają się naprawdę przemyślane, skomplikowane, a jednak nie na tyle, bym...