Nie pamiętam, z czyjej rekomendacji dodałem książkę do swojej biblioteczki. Sam sposób ukazania wojny uważam za atrakcyjny - szczególnie zachwyciłby mojego syna. Jednak już sama polityka, czy też propaganda uprawiana w książce jest nie do zaakceptowania.

Nie pamiętam, z czyjej rekomendacji dodałem książkę do swojej biblioteczki. Sam sposób ukazania wojny uważam za atrakcyjny - szczególnie zachwyciłby mojego syna. Jednak już sama polityka, czy też propaganda uprawiana w książce jest nie do zaakceptowania.

Z trudem przebrnęłam przez tą historię. Nie sądzę, żeby jakieś dziecko czytało tą książkę z przyjemnością.

Z trudem przebrnęłam przez tą historię. Nie sądzę, żeby jakieś dziecko czytało tą książkę z przyjemnością.

Jak autorka sama wskazuje, jest to historia "dla dzieci od lat 10 do 100" i w pełni się z tym zgadzam. Nie dałabym tej książki żadnemu młodszemu dziecku, bo niektóre sceny mogłyby być zbyt wstrząsające lub niezrozumiałe. Sądzę jednak, że książkę tę spokojnie może przeczytać każdy dorosły, po prostu zrozumiałby więcej.

Są to "przygody pluszowego niedźwiadka na wojnie". Jakiej wojnie? Otóż nie drugiej, lecz pierwszej światowej. Książka powstała w 1919 r., a więc niedługo po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Radość spowodowaną tym wydarzeniem w całej książce po prostu czuć.

Akcja rozpoczyna się jeszcze podczas zaborów. Pewnego dnia państwo Niedźwiedzcy kupują dla swojej córeczki Hali pluszowego misia. Brat dziewczynki, Staś, robi dla zabawki obróżkę z napisem Miś Niedźwiedzki i tak zaczyna się znajomość owego Misia z dziećmi. Mija parę lat, a państwo Niedźwiedzcy z dziećmi wyjeżdżają na wakacje do Francji. Mamy rok 1914. Wszystkie ich rzeczy, w tym Miś, zostają oczywiście w domu. Tymczasem jednak wybucha wojna. Wkrótce w domu Misia robią sobie kwaterę Rosjanie, a gdy chcą przenieść się w inne miejsce, zabierają pluszaka ze sobą na pamiątkę.

I tak oto Miś trafia na wojnę. Przechodzi z rąk do rąk, od zaborcy do zaborcy, a w międzyczasie trafia również do żołnierzy walczących za sprawę polską. Dokonuje bohaterskich wyczynów, przeżywa liczne przygody, niesie radość i śmiech.

Jest to książka bardzo patriotyczna. Mamy tu walkę o Polskę - o polską Sprawę (tak, tak, sprawę przez duże "S"),wymarzoną wolność dla Ojczyzny. Polska została ukazana jako coś najpiękniejszego i wspaniałego, jako coś, o co warto walczyć i zginąć. Próbuję sobie teraz przypomnieć jakieś inne książki dla dzieci, w których byłoby aż tyle patriotyzmu - może jakaś lektura szkolna? - i, szczerze powiedziawszy, nie pamiętam. Dlaczego ludzie odeszli od przekazywania patriotyzmu dzieciom poprzez literaturę? Nie mam pojęcia, ale, jak widać, "Bohaterski Miś" skłania do myślenia.

"Każda wojna musi być naszą, jeżeli można walczyć w niej - o Polskę"

Sądzę, że to dobra lektura, szczególnie zaś na rok 2018, stulecie odzyskania niepodległości. Bardzo dużo mówi się o II wojnie światowej - to oczywiście bardzo dobrze, jednak wydaje mi się, że ta pierwsza, zwana przecież Wielką Wojną, również nie powinna być zapominana. To przecież w niej wywalczyliśmy sobie niepodległość po ponad stu latach zaborów. Zachęcam więc do przeczytania "Bohaterskiego Misia" - ja czytałam na serwisie Polona - naprawdę warto.

https://arnikaczyta.blogspot.com/2018/09/bronisawa-ostrowska-bohaterski-mis.html

Jak autorka sama wskazuje, jest to historia "dla dzieci od lat 10 do 100" i w pełni się z tym zgadzam. Nie dałabym tej książki żadnemu młodszemu dziecku, bo niektóre sceny mogłyby być zbyt wstrząsające lub niezrozumiałe. Sądzę jednak, że książkę tę spokojnie może przeczytać każdy dorosły, po prostu zrozumiałby więcej.

Są to "przygody pluszowego niedźwiadka na wojnie"....

Ciekawy sposób, żeby uczyć dzieci o Polsce i polskości, ale wymaga wprowadzenia i komentowania, a czasem zmiany słownictwa na bieżąco.

Ciekawy sposób, żeby uczyć dzieci o Polsce i polskości, ale wymaga wprowadzenia i komentowania, a czasem zmiany słownictwa na bieżąco.

Ocena dziecka: 2 (bardzo słaba)
Moja ocena: 3 (słaba)

Książka czytana na konkurs Wielkiej Ligi Czytelników. Niestety moim zdaniem kompletnie nieodpowiednia dla dzieci w wieku 6 - 9 lat. (Klasy I - III). Napisana trudnym językiem, często równoważnikami zdań. Stylem przypomina nieco Morfinę Twardocha co utrudnia dziecku samodzielne czytanie.
Rozpatrując treść, jest to czysta propaganda. Opiewanie sukcesów, wyjątkowo kontrowersyjnej postaci, Józefa Piłsudskiego.
Z całej historii mojemu dziecku w pamięć najbardziej zapadła scena, w której żołnierze znajdują małą dziewczynkę siedzącą nad zwłokami własnej matki. Trochę to przerażające. Opisane zupełnie bez wrażliwości na dziecięce postrzeganie świata.
Nie polecam ani jako powieść historyczną, ani jako przygodową dla dzieci. To po prostu książka o wyjątkowo krwawej i paskudnej I wojnie światowej, napisana w sposób, który raczej odstręcza i obrzydza patriotyzm.
Podziwiam mamy, które czytały Bohaterskiego Misia małym dzieciom i zachwalają tę pozycję. Nie sądzę, żeby dzieci w wieku sześciu lat, nawet wyjątkowo rozgarnięte, powinny słuchać o okropnościach wojny. Przyjdzie jeszcze na to czas.

P.S. Zerknęłam właśnie na "Wiki" gdzie cała opowieść jest dostępna online. Pierwsza strona z wydania 1919:
BOHATERSKI MIŚ
CZYLI PRZYGODY PLUSZOWEGO NIEDŹWIADKA NA WOJNIE
DLA DZIECI OD LAT 10 DO 100
SPISAŁA
BRONISŁAWA OSTROWSKA

No właśnie od 10 lat - pełna zgoda.

Ocena dziecka: 2 (bardzo słaba)
Moja ocena: 3 (słaba)

Książka czytana na konkurs Wielkiej Ligi Czytelników. Niestety moim zdaniem kompletnie nieodpowiednia dla dzieci w wieku 6 - 9 lat. (Klasy I - III). Napisana trudnym językiem, często równoważnikami zdań. Stylem przypomina nieco Morfinę Twardocha co utrudnia dziecku samodzielne czytanie.
Rozpatrując treść, jest to czysta...

Bardzo mi się podobała... czytałam ją razem z moją 9-cio letnią córeczką i mimo, że sprawiała nam trochę trudności względem słownictwa - to jednak jest świetnym motywatorem to poruszania tych tematów, o których się dosyć ciężko rozmawia... Sama forma bardzo lekka - Miś który był w tylu miejscach, po obu stronach walczących i tak wraca do swoich :) Książka w bardzo dziecięcy nawet sposób pokazuje sytuacje dosyć nieprzyjemne odnośnie spraw wojennych.

Bardzo mi się podobała... czytałam ją razem z moją 9-cio letnią córeczką i mimo, że sprawiała nam trochę trudności względem słownictwa - to jednak jest świetnym motywatorem to poruszania tych tematów, o których się dosyć ciężko rozmawia... Sama forma bardzo lekka - Miś który był w tylu miejscach, po obu stronach walczących i tak wraca do swoich :) Książka w bardzo...

Książka o polskiej historii i patriotyzmie w pigułce. Spojrzenie z perspektywy misia, ale dzięki temu z różnych frontów I wojny światowej i odzyskiwania przez Polskę niepodległości.
Książka z 1919 roku, a więc pisana właściwie na gorąco. I to się czuje.

Dla mnie to przypomnienie historii i potwierdzenie, że trzeba ją znać; i poszerzać i wiedzę i opinie. Bo historia była jedna, ale motywy i działania każda strona mogła mieć (i miała) inne.

Książka o polskiej historii i patriotyzmie w pigułce. Spojrzenie z perspektywy misia, ale dzięki temu z różnych frontów I wojny światowej i odzyskiwania przez Polskę niepodległości.
Książka z 1919 roku, a więc pisana właściwie na gorąco. I to się czuje.

Dla mnie to przypomnienie historii i potwierdzenie, że trzeba ją znać; i poszerzać i wiedzę i opinie. Bo historia była...

Czasy odzyskania przez Polskę niepodległości z perspektywy misia – zabawki.

Czasy odzyskania przez Polskę niepodległości z perspektywy misia – zabawki.

Garść patriotyzmu, szklanka odwagi z kilkoma ziarnami poświęcenia, szczypta fantastyki z magicznym aromatem oraz najważniejsze - jeden kochany pluszowy niedźwiadek. I oto wszystkie składniki "Bohaterskiego misia" Bronisławy Ostrowskiej! ;)

Garść patriotyzmu, szklanka odwagi z kilkoma ziarnami poświęcenia, szczypta fantastyki z magicznym aromatem oraz najważniejsze - jeden kochany pluszowy niedźwiadek. I oto wszystkie składniki "Bohaterskiego misia" Bronisławy Ostrowskiej! ;)

Moja sześcioletnia córka powiedziała, ze to jej ulubiona książka, ze wszystkich jakie przeczytałyśmy. Ja też jestem pod wrażeniem. Książka pokazuje historię pierwszej wojny światowej i odzyskania przez Polskę niepodległości. Jest przesiąknięta polskim sposobem myślenia "do dna", jakby powiedział Miś. Opowiada o wojnie w taki sposób, że nie obawiam się, czy jest to odpowiednie dla dziecka. Ale tez pokazuje jej obraz, w sposób prawdziwy. Bardzo polecam.
Mi najbardziej podobało się, ja Lwów nie chciał być "kozacki".

Moja sześcioletnia córka powiedziała, ze to jej ulubiona książka, ze wszystkich jakie przeczytałyśmy. Ja też jestem pod wrażeniem. Książka pokazuje historię pierwszej wojny światowej i odzyskania przez Polskę niepodległości. Jest przesiąknięta polskim sposobem myślenia "do dna", jakby powiedział Miś. Opowiada o wojnie w taki sposób, że nie obawiam się, czy jest to...