Książka WYSPA TRZECH SIÓSTR jest jak towarzystwo dojrzałej kobiety. Bierze się ją w objęcia, kładzie się z nią do łóżka by to co jest fikcją na pewien czas stało się realnością, a to co prawdziwe wokół nas ucichło i zanikło przygłuszone szumem morza i odgłosem wpływającego do portu na Wyspie promu. Powitanie Nell było od początku intrygujące. Stała przed moimi oczami piękna ale i wystraszona. Tak samo jak inni mieszkańcy wyspy wyczuwałam że jej nieufność ma ścisły związek z przeszłością. Książka Nory Roberts to właśnie historia ucieczki i nadziei podszytej grubą nicią niepewności o własny los. I wielkim atutem jest to, że napisała ją właśnie kobieta. Kobieta to świat dostrzegania głębiej niż tego co powierzchowne. Kobieta to esencja stylu. Stylu nie tylko w jaki sposób przedstawia samą siebie ale i stylu w jaki kreuje na swoją własną wolę najbliższe jej otoczenie. A świat Nory Roberts na Wyspie Trzech Sióstr gdzie toczy się akcja to świat kobiet nie schodzących poniżej właściwego poziomu, w który każdy niezależnie od płci może wejść by się odprężyć i poznać tą prawdę, że nawet taka niepozorność jak dekoracja pokoju, harmonia koloru i kształtu małych drobiazgów ma znaczenie. Że skupiając się na opisie właśnie takiej a nie innej kawiarenki-biblioteczki Nora Roberts pozostając w zgodzie ze swoją kobiecością pozwala nam poczuć zapach starych książek, poczuć solidność i dostojność regałów niosących spokój i zrozumieć jak pięknie się komponuje z ta obserwacją możliwość przegryzienia wykwintnego słodkiego wypieku. Takiego klimatu chyba nie sposób znaleźć w książkach napisanych przez mężczyzn. I dobrze. A Nora Roberts pozwala przybliżyć dzięki swojej powieści, akcji, po prostu swoją mentalność,jej specyficzny, kobiecy sposób wizji i opowieści.
Każdy kto po nią sięgnie pozna również Mię, Ripley, szeryfa Zack'a i z przyjemnością odpocznie od życia codziennych zmagań, by doświadczyć sielanki życia w społeczeństwie małego morskiego miasteczka, nawet jeśli od czasu do czasu przyglądnie się interwencji szeryfa rozdzielającego skłóconych członków rodziny. Ale przede wszystkim, pozna świat kobiet. Nie ma w tym nic złego. Kobiety są częścią świata, książkę czyta się więc bardzo przyjemnie. Jest niczym rozmowa z kobietą bez żadnego dżwięku. I to jest w niej najważniejsze. Sam opis akcji w tym miejscu jest zbyteczny. Po prostu zachęcam do przeczytania, by na własne oczy przekonać się, że kobieta opisująca emocje innej kobiety, tej wymyślonej, jej ewolucję od strachu do namiętności-która bierze górę- i od namiętności do miłości, to solidna dawka prawdziwego życia. Bo trzeba to przyznać, tylko kobieta najlepiej zrozumie drugą kobietę.A ta książka jest jak kobieta. Stylowa, ciekawa, sielankowa ale i zwracająca uwagę na głębię otoczenia. Dlatego na pewno zostanie w mojej pamięci. I drobna uwaga na koniec. Nie zrażajcie się otoczką magii. Toż to takie kobiece:)

Książka WYSPA TRZECH SIÓSTR jest jak towarzystwo dojrzałej kobiety. Bierze się ją w objęcia, kładzie się z nią do łóżka by to co jest fikcją na pewien czas stało się realnością, a to co prawdziwe wokół nas ucichło i zanikło przygłuszone szumem morza i odgłosem wpływającego do portu na Wyspie promu. Powitanie Nell było od początku intrygujące. Stała przed moimi oczami piękna...