Szczerze się waham, czy „Osiemdziesiąt dni żółtych” można nazwać erotykiem, choć jeśli nie na tą półkę, to już zupełnie nie wiem gdzie by można włożyć tą pozycję :) Jest to bowiem książka o mroczniejszej ( choć jeszcze nie najmroczniejszej) stronie seksu, o pożądaniu rzeczy zakazanych, słabo akceptowalnych społecznie i ciemnych pragnieniach , które rzadko kiedy wypływają na światło dzienne, a często są autodestrukcyjne i prowadzą w mrok bez powrotu.
Jedno jest pewne. To nie jest książka dla wszystkich.
Przeciętna Kowalska , biorąc do ręki tę pozycję, będzie się spodziewać zapewne, czegoś przypominającego mniej lub bardziej „50 twarzy Grey'a” lub innej podobnej książeczki, opisującej ugrzecznione, uładzone, polukrowane i „poprawne politycznie”pseudo BDSM, Wysyp takich opowiastek nastąpił bowiem na rynku czytelniczym, po niewątpliwym sukcesie wspomnianej wcześniej pozycji. W takim przypadku, serdecznie odradzam, bo już po kilkunastu stronach odrzuci ją z obrzydzeniem i rozczarowaniem. Będzie zniesmaczona, oburzona, zgorszona i zbulwersowana do żywego.
Książka ta bowiem, serwuje nam surową rzeczywistość, nie przebierając w słowach i przedstawianych obrazach. Mam nieodparte wrażenie, że tak właśnie wygląda ten ukryty świat- wcale nie piękny i nie podszyty żadnym romantyzmem. Jest brudny, zboczony, wyuzdany, popaprany, pokręcony, elitarny, tajemniczy i zamknięty dla przypadkowych ciekawskich gapowiczów.
Uważam tą pozycję za absolutnie świetnie napisaną i nareszcie pokazującą „zakazane rozkosze” tak, jak mogą one faktycznie wyglądać. Dałabym nawet jeszcze o gwiazdkę więcej, gdyby nie główna bohaterka, którą w pewnej chwili przestałam kompletnie rozumieć. (Możliwe, że przez to, iż nigdy nie dotarłam, tak daleko jak ona.)
Nie odważę się napisać, że tę pozycję polecam. Nie. Jak napisałam na początku, na tą książkę nie każdy jest gotowy. Jeśli jednak, gdzieś w najciemniejszych zakamarkach duszy i najskrytszych podświadomych pragnieniach, pociąga Cię mrok i perwersja – wtedy ta pozycja przypadnie Ci do gustu.

Szczerze się waham, czy „Osiemdziesiąt dni żółtych” można nazwać erotykiem, choć jeśli nie na tą półkę, to już zupełnie nie wiem gdzie by można włożyć tą pozycję :) Jest to bowiem książka o mroczniejszej ( choć jeszcze nie najmroczniejszej) stronie seksu, o pożądaniu rzeczy zakazanych, słabo akceptowalnych społecznie i ciemnych pragnieniach , które rzadko kiedy wypływają na...