Tak to już jest – człowiek z natury nie może długo przebywać w jednym miejscu. Cały czas czegoś szuka, do czegoś dąży – po prostu podróżuje. Zapewne większość ludzi marzy o prawdziwej, niezwykłej wyprawie do wspaniałego, niezapomnianego miejsca. Ja też chciałabym wybrać się gdzieś, gdziekolwiek… najlepiej jak najdalej, na drugi koniec świata. O prawdziwej podróży mogę tylko marzyć i śnić, ale od czego są książki? Na podróż zaprosiła mnie pani Beata Pawlikowska, z którą poleciałam na tajemniczą wyspę Bali…

Na początku były problemy – język, waluta, hotel. Gdy już się z tym udało uporać, zaczęło się poznawanie Bali. Wycieczki po okolicznych plażach, polach ryżowych, tropikalnych lasach. Zaznajamianie się z tamtejszym jedzeniem, kulturą, religią. Poznawanie tamtejszych ludzi. Kłopoty z transportem, Boże Narodzenie o zapachu durianów (czyli najbardziej śmierdzących owoców świata).

Na początku wszystko zapowiada się świetnie i wspaniale, potem niestety już tak nie jest. Czytelniku, pewnie myślisz: to ciekawa książka, dla osób, które lubią poznawać nowe miejsca. Niestety, ja powiem, że nie. Bynajmniej nie. Pani Beata ma dziwny sposób podróżowania. Bardzo dziwny. Otóż, biega od jednego do drugiego punktu informacji turystycznej, w poszukiwaniu jak najgorszych środków komunikacji. Bo według pani Pawlikowskiej dzięki temu może poznać sposób życia mieszkańców Bali. Dobrze, rozumiem. Ale przecież nie wszyscy tamtejsi ludzie podróżują najgorszymi środkami transportu! A skoro autorka nie może jechać wymarzonym przez siebie pojazdem, to czy nie mogłaby odpuścić? Przecież nic się chyba nie stanie jak pojedzie busem o jedną klasę wyższym? Pani Beata spędziła wiele godzin w poszukiwaniu najgorszego pojazdu. Czy jest tego sens?

Pani Pawlikowska jest również człowiekiem poszukującym duchowości, dążącym do własnych ideologii, a nade wszystko bardzo ekologicznym. Odniosłam wrażenie, że autorka przez swoje analizy, refleksje chciałaby zmienić cały świat. Od razu, szybko. Zmienić na swoje własne wyobrażenie świata. Czyli przede wszystkim zakaz jedzenia mięsa. Wydaje mi się, że pani Beata za dużo o tym pisze. Dla niej jedzenie zwierząt jest wręcz niedopuszczalne. Człowiek powinien żyć również w zgodzie z przyrodą. Pani Pawlikowska chciałaby chyba, żeby ludzie żyli tak jak nasi przodkowie sprzed co najmniej paru wieków! Przecież niemożliwe jest to, aby teraz, kiedy wszyscy są tak przywiązani do telefonów i Internetu, mieli się zmienić. Wydaje mi się, że lepiej jest pogodzić się z tym stwierdzeniem niż mówić, jak to jest teraz źle, że wszyscy powinni szanować przyrodę. Można, a nawet trzeba promować bycie ekologicznym, bo to jest bardzo ważne. Ale nie zmienimy całego świata! Europejczyk, według autorki, podróżuje, uważa się za lepszego od innych, wydaje osądy i oceny. Niektóre osoby może i uważają się za takich ludzi, ale znowu miałam wrażenie jakby nie było odstępstwa od teorii Pani Pawlikowskiej.

Nie zgadzam się z wieloma poglądami i opiniami pani Beaty. Nie mniej jednak, dzięki tej książce mogłam poznać Bali. Wędrować po tej wyspie, cieszyć się miejscami, o których istnieniu wcześniej nie miałam pojęcia. Dzięki tej książce wiem trochę więcej o kulturze tamtych miejsc, znam kulturę tamtejszych ludzi. Nie jest to może książka jaką chciałam przeczytać, książka o której marzyłam. Mimo paru momentów, w których chciałam zamknąć powieść i już do niej nie wracać, dotrwałam do końca. Warto było ją przeczytać choćby nawet dla ładnych zdjęć, które znajdują się w środku. Jestem przekona, że osobom, które lubią panią Pawlikowską i jej książki, „Blondynka na Bali” przypadnie do gustu, a może nawet będą nią oczarowani. Moje pierwsze spotkanie z panią Beatą uważam jednak za nieudane.

Tak to już jest – człowiek z natury nie może długo przebywać w jednym miejscu. Cały czas czegoś szuka, do czegoś dąży – po prostu podróżuje. Zapewne większość ludzi marzy o prawdziwej, niezwykłej wyprawie do wspaniałego, niezapomnianego miejsca. Ja też chciałabym wybrać się gdzieś, gdziekolwiek… najlepiej jak najdalej, na drugi koniec świata. O prawdziwej podróży mogę tylko...