Od pewnego czasu szaleństwo wokół skandynawskich kryminałów i thrillerów nieco osłabło; rynek się przesycił, a niektórzy czytelnicy zaczynają mieć powoli dość ponurej Północy. Nie ma też co ukrywać, że obok kilku sprawdzonych i naprawdę niezłych pisarzy, lawiruje cała rzesza raczej miernych autorów, których jedynym atutem jest szwedzko- czy norwesko-brzmiące nazwisko. Dlatego tym przyjemniejszym zaskoczeniem był dla mnie debiutancki thriller Thomasa Eriksona „Złudzenie”, książka wciągająca i dość porządnie przemyślana.

Alex King jest behawiorystą i wykwalifikowanym trenerem osobistym, z którego usług korzystają szwedzcy biznesmeni i właściciele korporacji. Pewnego dnia, podczas prowadzonego przez niego szkolenia, zostaje zastrzelony znany, choć znienawidzony przez niemal wszystkich, sztokholmki finansista. Kilka dni później ginie kolejny biznesmen i to tuż pod drzwiami komendy policji. Obydwaj mężczyźni zostają zastrzeleni przez snajpera i obydwaj otrzymali uprzednio wiadomości od tajemniczej organizacji. Zaoferowano im „dożywotnią ochronę” w zamian za wpłatę kilkudziesięciu milionów koron na wskazane konto bankowe. Nieuiszczenie opłaty w terminie skutkuje wykonaniem wyroku. Okazuje się, że podobne wiadomości otrzymały także inne bogate osobistości ze szwedzkiej biznesowej elity.

Prowadzący śledztwo komisarz Gabriel Hellmark i inspektor Nina Mander nie mają żadnego punktu zaczepienia. Morderca nie pozostawia żadnych śladów i zdaje się być nieuchwytny, a presja ze strony przełożonych, by szybko wskazać winnego, nieustannie rośnie. Jednocześnie komisarz zleca Ninie (która z kolei korzysta z pomocy Alexa Kinga), by nie wszczynając oficjalnego śledztwa, postarała się odnaleźć rodzinę jego brata, z którym nie ma kontaktu już od kilkunastu dni. Wkrótce wychodzi na jaw, że Fredrik Hallmark otrzymał zlecenie napisania biografii jednego z najwyżej postawionych w Szwecji gangsterów. Gdy zdaje sobie sprawę z tego, w co się wplątał, jest już za późno, by próbować się wycofać…

Akcja powieści toczy się dwutorowo – wątek śledztwa prowadzonego przez policję w sprawie zabójstw biznesmenów przeplata się z historią Fredrika. Co pewien czas można znaleźć także krótkie wtrącenia na temat przeszłości jednej z bohaterek – wychowanej przez surowego ojca i dążącej do absolutnej perfekcji. Do niemal samego końca czytelnik nie ma jednak pewności, czy chodzi tu o dbającą o profesjonalizm policjantkę Ninę, czy pozbawioną skrupułów płatną zabójczynię, czy o kogoś zupełnie innego. Sam pomysł obsadzenia w roli snajpera kobiety jest pomysłowy i świetnie się sprawdził. Erikson kilkukrotnie udowodnił, że potrafi w niekonwencjonalny sposób łamać stereotypy, co dało książce powiew świeżości i oryginalności.

Wbrew pozorom i wielkiemu napisowi, który krzyczy do nas z okładki („Thriller z Alexem Kingiem”), jego postać nie została nadmiernie wyeksponowana. Wielokrotnie można odnieść wrażenie, że nie jest on głównym bohaterem, a jedynie jedną z wielu postaci przewijających się przez karty powieści. Postrzegam to raczej jako plus, ponieważ męczą mnie książki, gdzie jeden, super-błyskotliwy geniusz rozwiązuje samodzielnie wszystkie zagadki. W tym przypadku, King doradza policji i ma duży wpływ na przebieg śledztwa, jednak do jego rozwiązania przyczynia się także kilka innych osób. Samo rozwikłanie zagadki też nie jest takie jednoznaczne i pokazuje, że nie wszystko jest takie, na jakie wygląda. Tytuł książki to nie bez powodów „Złudzenie” – gdy wydaje się, że już wszystko jest jasne, autor daje nam prztyczka w nos i przewraca wszystko do góry nogami.

Właściwie mam tylko dwa zarzuty do powieści. Autor sam jest z zawodu behawiorystą i specjalistą w zakresie coachingu liderów, co zapewniło mu wiarygodność podczas opisywania pracy Kinga. Z drugiej jednak strony jego niektóre wywody dotyczące m.in. podziału osobowości ludzi na cztery kolory i charakterystyczne dla każdego z nich zachowania, były dla mnie nieco męczące. Ponadto, choć okładka jest dosyć interesująca, nie grzeszy oryginalnością i bardzo przypomina wydany w zeszłym roku przez Amber thriller „Połamać kości”. Tam także możemy zobaczyć puste pomieszczenie i stojące w nim pojedyncze krzesło…

Pomijając jednak te drobne niedogodności, „Złudzenie” mogę szczerze polecić miłośnikom thrillerów i to nie tylko skandynawskich. Przy lekturze książki spędziłam dwa przyjemne wieczory i chętnie sięgnę po kolejną książkę Thomasa Eriksona – skoro debiut jest dobry, kolejne powieści powinny być już świetne.

Od pewnego czasu szaleństwo wokół skandynawskich kryminałów i thrillerów nieco osłabło; rynek się przesycił, a niektórzy czytelnicy zaczynają mieć powoli dość ponurej Północy. Nie ma też co ukrywać, że obok kilku sprawdzonych i naprawdę niezłych pisarzy, lawiruje cała rzesza raczej miernych autorów, których jedynym atutem jest szwedzko- czy norwesko-brzmiące nazwisko....