Uważam, że książka jest bardzo dobra i wartościowa. Pisana prostym językiem czternastolatki i to był zamierzone działanie autorki przez to jest wyjątkowa a przede wszystkim szczera. Opisuje prawdziwe życie nastolatki, oraz przedstawia jak wygląda życie w szpitalu.
Książka jest wzruszająca i emocjonalna. Opowiada prawdziwą historię.
Gdy przeczytałam te słowa w książce bardzo się wzruszyłam:

"Gdy mnie trzymał w ramionach, to tak jakby chciał osłonić
mnie przed całym światem."

"Spojrzał na mnie, w jego oczach było więcej bólu niż w moim
sercu."

"Tego dnia jakby niebo płakało razem ze mną, stałam w deszczu
i patrzyłam na niego z daleka. Dławił mnie płacz, łzy spłynęły
w końcu po policzkach"

Ja osobiście uwielbiam Vivianne. Bohaterka jest sympatyczną postacią, odważną i przede wszystkim silną musi pokonać przeciwności losu ma wiele pokory w sobie, ceni sobie czas spędzony w szkole dlatego, że mogła być tego pozbawiona, a ten czas jest dla niej cenny.
W książce jest wiele sentencji i złotych myśli:

"W życiu cały czas miałam iskrę nadziei, płonęła żywym ogniem,
którego nic nie zgasiło, nawet strumień łez.
Nadzieja była światłem, które świeciło nawet w największej
ciemności.
Nadzieja – największa z cnót, dodawała siły i wiary w lepsze jutro"

Autorka jest utalentowana i ja osobiście nie mogę doczeka się jej kolejnej książki
Ja jestem zachwycona tą książką i bardzo gorąco ją polecam!

Uważam, że książka jest bardzo dobra i wartościowa. Pisana prostym językiem czternastolatki i to był zamierzone działanie autorki przez to jest wyjątkowa a przede wszystkim szczera. Opisuje prawdziwe życie nastolatki, oraz przedstawia jak wygląda życie w szpitalu.
Książka jest wzruszająca i emocjonalna. Opowiada prawdziwą historię.
Gdy przeczytałam te słowa w książce...