Nadzieja Anna Juszczyk 5,8
ocenił(a) na 910 lata temu Anna Juszczyk urodziła się w roku 1989 w Jaśle. Od małego interesowała się muzyką i tańcem, a teraz jej pasją jest także literatura. Gdy miała czternaście lat pojechała do szpitala na operację kręgosłupa. To przeżycie stało się dla niej inspiracją do napisania książki, która została wydana w roku 2012.
Vivianna, kiedy ją poznajemy, ma 14 lat i przed sobą ciężką operację kręgosłupa. Jesteśmy z nastolatką w chwilach trudnych i szczęśliwych, kiedy się śmieje i płacze, zarówno podczas operacji, jak i kiedy jest sam na sam z chłopakiem.W książce opisane jest życie dziewczyny w przeciągu sześciu lat.
Jak czytałam książkę, przyszedł mi do głowy cytat: "W życiu piękne są tylko chwilę". Dlaczego? Ponieważ autorka książki nie opisuje każdego dnia dziewczyny, czasem w jednej stronie zamieści pół roku z życia Vivianny. Zdarza się jednak, że jakaś jedna chwila jest opisywana starannie na kilku kartkach. Myślę, że autorka chciała w pewien sposób odwzorować życie, czasami pisała krótkie szybkie zdania, jakby nie miała czasu pisać dłużej, bo się gdzieś spieszy.
Bardzo wartościowy, moim zdaniem, był przekaz książki, głównie chodziło w nim o tytułową nadzieję. Mimo że bohaterka książki, przeżyła wiele ciężkich chwil, wciąż ma nadzieję na lepsze jutro. Książka nie ma szczęśliwego zakończenia, ani nie kończy się smutno. Kończy się właśnie nadzieją. Autorka nie wskazuje w żaden sposób, że to naprawdę koniec, bo historia Vivianny ma jakiś dalszy ciąg, którego nam nie dane jest poznać.
Przeczytałam kilka innych recenzji tej pozycji i bardzo zaskoczyło mnie, jak niektórzy pisali, iż niektóre zdania brzmią jakby pisało je dziecko. Chodzi o momenty na przykład w szpitalu, kiedy autorka oddaje monotonie: codziennego wstawania, badań, spacerów z mamą, z tego opisu wychodzi wiele powtórzeń, które moim zdaniem są celowym zamiarem.
Myślę że każda nastolatka potrafi w jakimś stopniu wczuć się w rolę Vivianny. Nie koniecznie mowa tu o operacji, ale problemy ze szkołą, z przyjaciółmi, przygody i rutyna dnia... Wiele dziewczyn zapewne wczuło by się również w rolę dziewczyny, od której odchodzi osoba którą kocha.
Każdy powinien przeczytać tą książkę pełną zarówno strachu i niepewności, jak i ciepła miłości, a co najważniejsze NADZIEI. Jestem pewna że będzie to doskonała lektura zarówno dla tych których czeka operacja, jak i dla zwykłych dziewczyn, ze zwykłymi problemami. Uważam również że książka nie ogranicza się do jakiejś grupy wiekowej, również dorośli mogą spędzić z lekturą miło czas i wyciągnąć z niej wnioski.