Książkę polecam raczej młodszym czytelnikom, a w zasadzie czytelniczkom. Dla dorosłych według mnie troszkę zbyt infantylna. Ale dla 12-15 latek myślę, że byłaby to ciekawa pozycja :)

Książkę polecam raczej młodszym czytelnikom, a w zasadzie czytelniczkom. Dla dorosłych według mnie troszkę zbyt infantylna. Ale dla 12-15 latek myślę, że byłaby to ciekawa pozycja :)

Zaskoczenie znalezione na półce córki. Bułhakow to to nie jest, ale ma w sobie coś, co sprawia, że chcesz książkę przeczytać do końca. Nie spoczniesz póki tego nie zrobisz. Kojarzy się z Panem Samochodzikiem albo z Wakacjami z duchami. Powrót do lat młodości? Możliwe. Trudno mi zrozumieć "fenomen" tej książki i ciężko mi przyznać, jako mężczyźnie, że taka literatura mi się podoba :) Jak przeczytacie, zrozumiecie.

Zaskoczenie znalezione na półce córki. Bułhakow to to nie jest, ale ma w sobie coś, co sprawia, że chcesz książkę przeczytać do końca. Nie spoczniesz póki tego nie zrobisz. Kojarzy się z Panem Samochodzikiem albo z Wakacjami z duchami. Powrót do lat młodości? Możliwe. Trudno mi zrozumieć "fenomen" tej książki i ciężko mi przyznać, jako mężczyźnie, że taka literatura mi się...

Książkę przeczytałam jednym tchem. nie mogłam się od niej oderwać. Czytałam ją w każdej wolnej chwili:w domu, w tramwaju, zdarzyło mi się wyjąć książkę w windzie żeby doczytać do końca strony.
W opisywanej historii jest tajemnica, nieprzewidywalna dziewczyna, miłość, rodzący się romans i przyjaźń (niełatwa przyjaźń),są też elementy humorystyczne.
W książce znajduje się wszystko, co powinno być w dobrej książce tego rodzaju.
Wszystko razem tworzy bardzo dobrą historię, którą warto przeczytać.

Książkę przeczytałam jednym tchem. nie mogłam się od niej oderwać. Czytałam ją w każdej wolnej chwili:w domu, w tramwaju, zdarzyło mi się wyjąć książkę w windzie żeby doczytać do końca strony.
W opisywanej historii jest tajemnica, nieprzewidywalna dziewczyna, miłość, rodzący się romans i przyjaźń (niełatwa przyjaźń),są też elementy humorystyczne.
W książce znajduje się...

Słabiutka pozycja.

"Hanka. Historia pewnego pałacu" dostałam za darmo z fanpage'a na Facebooku. Fanpage ma nazwę taką samą, jak tytuł książki. Myślałam, że to jakaś forma promocji nowej pozycji, ale z tego co widzę nowość to nie jest. Bardzo miłe jest to, że zarówno w tej książce, jak i w jej kontynuacji, którą równie otrzymałam są odręcznie pisane dedykacje podpisane przez Autorkę.

Niestety, poza pięknym wydaniem, miłą dedykacją i zachęcającym opisem na odwrocie okładki, tyle tylko dobrego mogę o książce napisać. Rozczarowałam się, ponieważ wiele sobie obiecywałam po przeczytaniu pozytywnych ocen tutaj, a po lekturze są one dla mnie kompletnie niezrozumiałe.

Od pierwszych stron irytuje główna bohaterka. Im dalej w akcję, tym gorzej. Hania miała być uroczą złośnicą o niesfornym charakterze (co było kilkukrotnie podkreślane),a wyszła irytująca histeryczka. Męskie postaci zostały wykrojone z harlekinowskiej formy - przystojni, zamożni (no, przynajmniej jeden z nich),cuda-wianki idealne. Potencjał widać było w majaczącej w tle babci Lusi i małżeństwie Blado, ale zostali niestety spłaszczeni, jak reszta bohaterów oraz zostały im dodane histeryczne rysy, jak u głównej bohaterki.
Obcując z bohaterami ma się wrażenie, że przebywamy z dziećmi, a nie z dorosłymi ludźmi. Ciągłe obrażanie się, krzyki, tupania nogą, kompletny brak umiejętności prowadzenia rozmowy. Sztuczność dialogów wywoływała zgrzytanie zębów. Wieloletni przyjaciele muszą porozumiewać się pełnymi zdaniami, które informują rozmówcę o rzeczach, które powinny być mu oczywistymi... (lekko upraszczając sytuację: "Hanka, pamiętasz opowiadanie, które napisaliśmy?" Hanka odpowiada: "Oczywiście, nasze opowiadanie, które napisaliśmy w piątej klasie na zajęciach literackich, na które musieliśmy chodzić, bo byliśmy niegrzeczni, opowiadanie, które wisi w gablocie w szkole, z którego wszyscy byli tacy dumni!").

Hania i jej przyjaciel posiadają niesamowitą umiejętność zasypiania twardym, całonocnym snem na podłodze. W dziedzinie zasypiania przoduje Hania, która zadziwia ciągłym zapadaniem w objęcia Morfeusza, nawet w wyjątkowo stresujących i dziwnych sytuacjach, w dodatku Morfeusz trzyma ją zawsze mocno, bywa przenoszona do różnych łóżek, bez wybudzania. Mam wrażenie, że Autorka w ten sposób nieumiejętnie kończyła sceny, na których zakończenie zwyczajnie nie miała pomysłu, powtarza się to w książce kilka razy.

Kilka wątków jest rozgrzebanych, przelecianych po łebkach i urwanych, a ich ostateczne wyjaśnienie zajmuje jeden akapit i nie da się przestać myśleć, że zostało szybko dopisane na kolanie. Niby można to tłumaczyć zostawieniem otwartej furtki do kontynuacji, ale dla mnie to zwykła fuszerka, bo u dobrych pisarzy nie ma się wrażenia bałaganu, a jedynie niedosytu.

Gdyby nie kiepsko napisane sceny uniesień erotycznych Hani i towarzyszących jej panów (tych scen opisanych wprost i aluzjami) to pomyślałabym, że książkę można by było porównać do książek typu "Pan Samochodzik" czy "Długi deszczowy tydzień" - zwłaszcza, gdy pojawiły się... duchy. Książkę klasyfikuję w niskiej półce literatury kobiecej, a drobne błędy stylistyczne i gramatyczne sprawiają, że patrzę na tę pozycję z dużą dozą niechęci.

Słabiutka pozycja.

"Hanka. Historia pewnego pałacu" dostałam za darmo z fanpage'a na Facebooku. Fanpage ma nazwę taką samą, jak tytuł książki. Myślałam, że to jakaś forma promocji nowej pozycji, ale z tego co widzę nowość to nie jest. Bardzo miłe jest to, że zarówno w tej książce, jak i w jej kontynuacji, którą równie otrzymałam są odręcznie pisane dedykacje podpisane...

Przyjemna książka, leciutko kryminalna, leciutko fantastyczna. Dodatkowo - z leciutkim wątkiem miłosnym. A nawet dwoma, co swoją drogą jest irytujące. Ale nie tak irytujące jak zakończenie.

Przyjemna książka, leciutko kryminalna, leciutko fantastyczna. Dodatkowo - z leciutkim wątkiem miłosnym. A nawet dwoma, co swoją drogą jest irytujące. Ale nie tak irytujące jak zakończenie.

Pochłonęłam niemal jednym tchem. Może dlatego, że uwielbiam historie, które potrafią przenieść do świata przygód i zakotwiczyć nasz umysł tak głęboko, że niemal żyje się historią bohaterki na co dzień. A może dlatego, że Hanka jest tak realną osobą, iż miało się wrażenie, ze siedzi obok i sama snuje tę historię.
W łapkach mam już drugą część. I już nie mogę się doczekać do powrotu w hankowy świat. :)

Pochłonęłam niemal jednym tchem. Może dlatego, że uwielbiam historie, które potrafią przenieść do świata przygód i zakotwiczyć nasz umysł tak głęboko, że niemal żyje się historią bohaterki na co dzień. A może dlatego, że Hanka jest tak realną osobą, iż miało się wrażenie, ze siedzi obok i sama snuje tę historię.
W łapkach mam już drugą część. I już nie mogę się doczekać do...

Główną bohaterką opowieści jest Hanka, która uwielbia historię swojej miejscowości. Jeszcze będąc w szkole napisała z przyjacielem opowiadanie dotyczące odnalezienia skarbu szalonego księcia Bronka i zrujnowanego pałacu. Po kilku latach okazuje się, że ktoś ukradł ten tekst z pewnej gabloty. W tym samym czasie w miasteczku pojawia się tajemniczy i intrygujący Adam. Wynajmuje pokój w rodzinnym domu dziewczyny i twierdzi, iż zbiera materiały do książki. Czy tak jest w rzeczywistości? Kim naprawdę jest? To tylko niektóre z pytań jakie rodzą się w Hance. Młoda kobieta jest zdezorientowana tym bardziej, że posiada dar: potrafi wyczuć emocje innych, wie, kiedy ktoś kłamie oraz przewiduje jakie słowa padną w czasie rozmowy. Jednak nie może przejrzeć tego przystojnego mężczyzny i martwi ją to.W dodatku to nie koniec jej problemów, bowiem od pewnego czasu ma wrażenie, iż ktoś ją śledzi. Na domiar złego po kilku dniach ktoś włamuje się do jej mieszkania...

Zatem jeśli chcecie odwiedzić z Hanką małe miasteczko z fascynująca przeszłością, sięgnijcie po tę pozycję. Razem z nią spróbujecie specjałów rodzinnej restauracji Stary Dąb oraz posłuchacie rad ukochanej babci Lusi. Będziecie kibicować bohaterce w jej miłosnych rozterkach. Wyruszycie też na poszukiwania legendarnego skarbu!

Książka Moniki Szczesiak obfituje w: zabawne dialogi i interesujących bohaterów. Czytelnik może razem z nimi tropić skarb samozwańczego księcia Bronka analizując kolejne wskazówki. Po rozwiązaniu jednej zagadki szybko pojawia się następna...
W tej powieści można zmierzyć się z: duchami,klątwą sięgającą Czarnego Lądu czy też znikającym w mrokach dziejów starym rodem Bladonów. Podsumowując opowieść polskiej autorki gwarantuje kilka godzin niezłej rozrywki, a otwarte zakończenie pozwala mieć nadzieję na kontynuację tej wciągającej pozycji.

Główną bohaterką opowieści jest Hanka, która uwielbia historię swojej miejscowości. Jeszcze będąc w szkole napisała z przyjacielem opowiadanie dotyczące odnalezienia skarbu szalonego księcia Bronka i zrujnowanego pałacu. Po kilku latach okazuje się, że ktoś ukradł ten tekst z pewnej gabloty. W tym samym czasie w miasteczku pojawia się tajemniczy i intrygujący Adam....

Główną bohaterką książki jest tytułowa Hanka. Dziewczyna jest obdarzona niezwykłą zdolnością: wyczuwa ludzkie intencje, wie czy komuś może zaufać. W jej miasteczku, po którym krąży legenda o ukrytym skarbie zachodzą dziwne wydarzenia. Z lokalnej szkoły zostaje skradzione opowiadanie, w którym Hanka i jej przyjaciel Staszek puścili wodze wyobraźni i opisali swój sposób na odnalezienie drogocennej spuścizny księcia. Dodatkowo nieznani sprawcy włamują się do mieszkania bohaterki i do domu jej rodziców. Nieoczekiwanie na jej drodze staje Adam - młody mężczyzna, który zbiera materiały do książki o miasteczku. Na głowę Hanki spada wiele spraw: musi zająć się rodzinną restauracją, poradzić z życiem uczuciowym i do tego grozi jej niebezpieczeństwo. Czy dziewczyna da sobie radę z problemami? Oczywiście że da, w końcu od czego są przyjaciele i ukochana babcia Lusia? :)

Książka, tak jak przewidywałam okazała się dobrym czytadełkiem. Akurat miałam okazję się z nią zapoznać podczas kolejki do lekarza, 300 stron jak znalazł :). Autorka na szczęście nas nie nudzi, perypetie Hanki bardzo mnie wciągnęły, sprawiły że zaczęłam analizować kto jest tak naprawdę tym dobrym, a kto złym. Monika Szczesiak zamotała trochę zakończenie powieści, zostawiła otwarte wątki, które mogą być zalążkiem kolejnej części historii o pewnym pałacu. Dodatkowo zawarte są bardzo, ale to bardzo dokładne opisy. Myślę, że nieco zbędną informacją było dla mnie to, że bohaterka spryskała się mgiełką do ciała z połyskującymi drobinkami, albo to, że przeczesała grzywkę na prawo lub lewo. Akcja byłaby zrozumiała i bez tych opisów, aczkolwiek nie przeszkadzało mi to zbytnio, skoro autorka miała taki zamysł to niech tak będzie :). Książka jest podzielona na 30 rozdziałów, dzięki czemu można oddzielić poszczególne etapy akcji.

Co do opracowania graficznego i korekty moimi jedynymi uwagami są delikatne błędy interpunkcyjne i składniowe. Okładka jest bardzo prosta, biała, tradycyjnie zawiera autora i tytuł, a z tyłu bogaty opis. Za spotkanie z bohaterami powieści, wspólne odkrywanie tajemnicy skarbu księcia i dobrą rozrywkę na jesień zapłacimy 32 zł.

Książka spodobała mi się, z chęcią sięgnę po ewentualną kontynuację, bo już jestem ciekawa co nowego autorka wymyśliła dla swoich bohaterów.

Główną bohaterką książki jest tytułowa Hanka. Dziewczyna jest obdarzona niezwykłą zdolnością: wyczuwa ludzkie intencje, wie czy komuś może zaufać. W jej miasteczku, po którym krąży legenda o ukrytym skarbie zachodzą dziwne wydarzenia. Z lokalnej szkoły zostaje skradzione opowiadanie, w którym Hanka i jej przyjaciel Staszek puścili wodze wyobraźni i opisali swój sposób na...

Jedna z tych książek, która pozytywnie zaskakuje. Pierwsza myśl: fajna okładka, druga: taki sobie ten pierwszy rozdział, ale potem... czytasz póki nie skończysz! Kończysz i pytasz: co dalej?! Grzechem w tej książce jest zakończenie, ale z drugiej strony pierwszy raz od "X" czasu moja wyobraźnia została wzięta w obroty do tego stopnia, że zamyślona wchodziłam na ludzi. A wątek miłosny? Też słodki :) Przydałby mi się taki Adam...

Jedna z tych książek, która pozytywnie zaskakuje. Pierwsza myśl: fajna okładka, druga: taki sobie ten pierwszy rozdział, ale potem... czytasz póki nie skończysz! Kończysz i pytasz: co dalej?! Grzechem w tej książce jest zakończenie, ale z drugiej strony pierwszy raz od "X" czasu moja wyobraźnia została wzięta w obroty do tego stopnia, że zamyślona wchodziłam na ludzi. A...

Książka jest niesamowita! Lekka, przyjemna i z dużą dawką humoru. Wciągająca od pierwszej strony! Nie mogę doczekać się kolejnej części! Monika,urodziłaś się po to, by pisać i sprawiać, by na naszych twarzach gościł uśmiech !

Książka jest niesamowita! Lekka, przyjemna i z dużą dawką humoru. Wciągająca od pierwszej strony! Nie mogę doczekać się kolejnej części! Monika,urodziłaś się po to, by pisać i sprawiać, by na naszych twarzach gościł uśmiech !